دستورات مرحوم آیت الله سیدعلی قاضي درباره ورود به ماه رجب، شعبان و رمضان به شاگردان خود
اولين چيزي كه بر ما واجب است، توبه است،كه مقصود همان دستور توبهاي است كه حضرت رسول(ص) در ماه ذوالقعده دستور دادند،که در كتاب «مفاتيح» موجود است.
اين دستورات مربوط است به سال ۱۳۵۷ هجري قمري يعني ۹ سال قبل از رحلت ایشان:
.
تنبَّه! (متوجّه باش! آگاه باش!) كه شهرهاي حُرُم داخل شد كه اولين آنها رجب است. بيدار شو، براي آنكه توشه خوبي براي خود برداري! شبهاي اين ماه را بيدار باش و روزهاي آن را روزه بگير، به جهت شكر خداوند كه به تو روزي كرده و مخواب مگر به مقدار معتنابهي و كم! و چه بسيار عاشقان دلسوختهاي كه شب را نميخوابند. نماز شب را به نحو بيدار و خواب به جاي آور؛ يعني چند ركعتي نماز بخوان و كمي بخواب و سپس بيدار شو!
كتاب حق، قرآن را تلاوت كن؛ ولي تندتند نه، آرامآرام بخوان و با بهترين صوتي كه داري! چه، قرآن كتاب وحي است و نور قرآن، ظلمتها را تبديل به نور ميكند و ميدرخشاند.
پس تو بهرهاي نبردهاي، بلكه هيچكس به مانند قرآن بهره نبرده و هركس غير از اين را كه من ميگويم، گفته است، خطا كرده و اشتباه فكر ميكند.
سلام و صلوات بفرست به اصل قرآن و فصل آن، كه مراد از فصل قرآن پيامبر اكرم(ص) و اولاد طاهرين او هستند؛ در برابر آنها عبد بدون اراده و تسليم باش و با روح و جسم سالم در برابر آنها بدون چون و چرا باش و از آنها اطاعت كن و محبّت آنها را در دل داشته باش؛ چنانكه خداوند آنها را براي محبت خود قرار داده!
كسي كه در غير حب آنها خود را در ذمه خداوند رحمان درآورد، به درستي كه گمراه شده و در انكار او نعمتهاي خداوند از دستش رفته است و اگر خدا را در غير محبت آنها قرار دهي گم ميشوي؛ پس حب آنها حب خداست و به حب خدا پناه ببر! و ايشان عروه وثقي هستند و دستاويز محكم؛ پس چنگ خود را محكم بگير و به اين دستاويز چنگ بزن!
پناه ببر به خدا درباره قرآن كه قول خداست؛ درباره قرآن بازي نكن! با اهميت و احترام قرآن را بخوان و قرآن را از روي لهو و لعب نگاه مكن، چنانكه قرآن را عمل كني به واسطه دقت در آن، به بالاترين قله از قلل حق و ايمان و مجد و شرف نائل ميگردي. در هر حال بر تو باد به ذكر خدا و مبادا در خواندن قرآن كوتاهي كني! مگو چگونه ميشود و نگو به چه كيفيتي بخوانم! تشكيك در اين مسائل نكن!
در اين ماهها قرآن را تلاوت كن و ملتزم و معتصم به خدا بشو!
اولين چيزي كه بر ما واجب است، توبه است، با شروط لازم و نمازهايي كه در توبه وارد شده كه مقصود همان دستور توبهاي است كه حضرت رسول(ص) در ماه ذوالقعده دستور دادند، با همان كيفيت كه در كتب ادعيه آمده و در اعمال ماه ذوالقعده و در كتاب «مفاتيح» هم موجود است؛ البته حالا چون ماه ذوالقعده نيست در روز يكشنبه قبل از اول ماه يا شب جمعه و يا روز جمعه كه ميآيد، توبه كنيد.
پرهيز كنيد از كبائر و صغائر به قصد قربت! ملتزم شويد به مراقبه، هم صغري و كبري! كه مراقبه صغري نگاه داشتن خود است از مكروهات و خلاف «ما لايرضي الله به» و مراقبه كبري نگاه داشتن دل است از آنچه محبوب نميپسندد، كه يك لحظه از مراقبت پروردگار خود را خارج نكند و در همه لحظات خدا را حاضر ببيند.
علاوه بر آن محاسبه و معاتبه داشته باشيد و نفس را معاقبه كنيد و بعد جريمه كنيد!…«ثمّ اقبلوا بقلوبكم؛ پس با دلهاي خود اقرار كنيد به خدا» و مرضهاي گناه را معالجه كنيد و با استغفار، بزرگي گناه خويش را كاهش دهيد؛ چراكه استغفار،بزرگي گناه را از بين ميبرد.
ارسال نظر