نیمه رجب‌المرجب ، سومین روز از ایام البیض است، مومنان و مخلصان علاوه بر توجه ویژه به ماه رجب و بهره برداری از آن، فرصت نیمه رجب را غنیمت شمرده و هم‌ نوا با معتکفان اعمال ویژه این روز برای تقرب بیشتر به ذات باری‌تعالی به جا می‌آورند.

یکی از اعمال سفارش شده برای امروز عمل ام داوود است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
ام داوود کیست؟
فاطمه معروف به ام داوود، مادر داوود پسر زاده امام حسن مجتبی (ع) و مادر رضاعی امام صادق (ع) بوده است.

ام داوود ماجرایش را چنین نقل کرده است: منصور دوانیقی لشکری به مدینه فرستاد و با محمدبن عبداللّه بن حسن مثنی جنگید و او و برادرش ابراهیم را کشت.

منصور همچنین عبداللّه محض، پدر محمد و ابراهیم را با تعدادی از سادات حسنی دستگیر و اسیر کردند و به بند و زنجیر کشیده بودند و فرزند من داوود هم در میان آنان بود که او را از مدینه به بغداد منتقل نمودند و به سیاه چال زندان انداختند.

حادثه دستگیری و زندانی بودن فرزندم که از او اطلاعی نداشتم و گاهی هم خبر مرگ او را به من می‌دادند برایم بسیار تلخ و دردناک بود و روزگارم با اشک و آه و گریه و ناله می‌گذشت، حتی برای رفع مشکل خود و اندوه جانکاهی که با آن دست به گریبان بودم از اشخاص صالح و مومن درخواست می‌کردم برای رفع ناراحتیم دعا کنند اما از دعای آنان هم نتیجه‌ای نگرفتم.

یک روز با خبر شدم امام صادق(ع ) که با فرزندم داوود از من شیر خورده بود بیمار شده است، به دیدن او شتافتم و از آن حضرت عیادت کردم. هنگامی که می‌خواستم از حضورش مرخص شوم فرمود: از داوود خبر تازه‌ای نداری؟ با شنیدن نام داوود داغ من تازه شد و اشکم سرازیر گردید و با آه درد آلودی ناله سردادم: مدت زیادی است از او خبری ندارم. فرزندم در عراق زندان است و من از دوری او و سرنوشت نامعلوم او سخت در عذاب و ناراحتی گرفتارم، از شما که برادر رضاعی اوهستی تقاضا می‌کنم برای نجات و آزادی او دعا کنی.

امام صادق(ع ) با مشاهده وضع نگران کننده من، فرمود: چرا تاکنون از دعای استفتاح غفلت کرده‌ای؟ مگر نمی‌دانی که به‌وسیله این دعا درهای آسمان گشوده می‌شود و فرشتگان الهی دعاکننده را مژده اجابت می‌دهند و هیچ حاجتمند و دردمند و دعاکننده‌ای مایوس نمی‌شود و خداوند هم پاداش خواننده این دعا را بهشت قرار داده؟

با شنیدن چنین مژده‌ای که با خواندن آن دعا دریافت داشتم، از حضرت سوال کردم: ای مولای من و ای فرزند خاندان پاک و معصوم، آن دعا چیست؟ و آداب آن چگونه است؟

امام صادق(ع ) فرمود: ای مادر داوود ماه محترم رجب نزدیک است و در این ماه مبارک دعا مستجاب می‌گردد، همین‌که ماه رجب رسید سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم آن را که ایام بیض و شبانه روز نورانی نام دارد روزه بگیر. نزدیک ظهر روز پانزدهم غسل کن و هشت رکعت نماز با رکوع و سجود دقیق و حساب شده انجام بده.

آن گاه حضرت دستور کامل اعمال و آداب دعای مخصوص را به من تعلیم داد.

ماه رجب فرا رسید و اعمالی که امام صادق(ع) گفته بود را انجام دادم و پسرم داوود آزاد شد، داوود را نزد امام صادق(ع ) بردم و آن حضرت به فرزندم گفت: علت آزادی تو از زندان این بود که منصور دوانیقی، علی(ع ) را در خواب دیده بود و حضرت علی(ع) به منصور فرموده بود اگر فرزند مرا آزاد نکنی تو را در آتش خواهم انداخت، منصور هم درحالی که لهیب آتش را نزد خود مشاهده می‌کرد ناچار به آزادی تو اقدام کرد.

ام داوود می‌گوید از امام صادق(ع ) سوال کردم: ای مولای من آیا این دعا را در غیر ماه رجب هم می‌توان خواند؟ آن حضرت فرمود: اگر روز عرفه با جمعه هماهنگ شود این دعا را می‌توان خواند و هرکس هم به این دعا اقدام کند پس از پایان، خداوند او را مشمول غفران و آمرزش خود قرار می‌دهد.

اعمال روز نیمه رجب
این روز، روز مباركى است و برای آن روز انجام چند عمل توصیه شده است:

اعمال روز جمعه و نیمه ماه رجب
از پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم روایت است که فرمودند:
هر کهدر روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره مبارکه اخلاص (قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ) را بخواند براى او نورى باشد در قیامت که او را به بهشت بکشاند و نیز فرمودند:

هر کهدر روز جمعه ماه رجب چهار رکعت نماز بگذارد مابین ظهر و عصر و بخواند در هر رکعتى یک مرتبه سوره مبارکه حمد و هفت مرتبه آیه الکرسى و پنج مرتبه سوره مبارکه اخلاص را سپس ده مرتبه بگوید:
اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى‏ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَهَ
بنویسد حقّ تعالى براى او از روزی که این نماز را گذارده تا روزى‏ که بمیرد هر روزى هزارحسنه وعطا فرماید او را به هر آیه‏ اى که خوانده شهرى در بهشت از یاقوت سرخ وبه هر حرفى، قصرى در بهشت از دُرّ سفیدو تزویج فرماید او را حور العین و راضى شود از او بغیر سخط و نوشته شود از عابدین و ختم فرماید براى او به سعادت و مغفرت.
و نیز از حضرت امام صادق ‏علیه السلام که فرمودند:
در شب نیمه رجب دوازده رکعت نماز مى ‏خوانى و در هر رکعت حمد و سوره، و چون فارغ شدى از نماز مى ‏خوانى بعد از آن چهار مرتبه سوره مبارکه حمد و معوذتین و سوره مبارکه اخلاص و آیهالکرسى را و سپس چهار مرتبه مى ‏گوئى بعد از آن:

سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ للَّهِ‏ِ وَلا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَاللَّهُ اَکْبَرُ

سپس می گویی:

اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّى‏ لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً وَما شآءَ اللَّهُ لا قُوَّهَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

اعمال ام داود

عمل اُمّ داوُد که عمده اعمال نیمه ماه رجب است و براى برآمدن حاجات و کشف کُرُبات و دفع ظلم ظالمان مؤثّر است و کیفیّت آن بنا بر آنچه در مصباح شیخ است آنست که چون خواهد این عمل را بجا آورد روزه بگیرد روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رجب را، سپس در روز پانزدهم نزد زوال غسل کند و چون وقت زوال داخل شود نماز ظهر و عصر را بجا آورد در حالتی که رکوع و سجودشان‏را نیکو کند و در موضع خلوتى باشد که چیزى او را مشغول نسازد و انسانى با او تکلّم ننماید، پس چون از نماز فارغ شود رو به قبله کند و بخواند سوره مبارکه حمد را صد مرتبه و سوره مبارکه اخلاص را صد مرتبه و آیه الکرسى را ده مرتبه و بعد از اینها بخواند سُوَر مبارکه انعام و بنى اسرائیل و کهف و لقمان و یس و صافّات و حم سجده و حمعسق و حم دخان و فتح و واقعه و مُلْک و ن وَ اِذَا السَّمآءُ انْشَقَّتْ و ما بعدش را تا آخر قرآن و چون از اینها فارغ شود بگوید در حالتى که رو به قبله باشد:
صَدَقَ اللَّهُ الْعَظیمُ الَّذى‏ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ ذُو الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ
درست فرمود خداى بزرگى که معبودى جز او نیست زنده و پاینده و صاحب‏ جلالت و بزرگوارى است
الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَلیمُ الْکَریمُ الَّذى‏ لَیْسَ کَمِثْلِهِ‏ شَىْ‏ءٌ
بخشاینده و مهربان بردبار و کریم است آنکه مانندش‏ چیزى نیست
وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ الْبَصیرُ الْخَبیرُ، شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ
و او شنوا و دانا و بینا و آگاه است، گواه است خدا که معبودى جز او نیست‏
وَالْمَلائِکَهُ وَاُولوُا الْعِلْمِ قآئِماً بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ
و فرشتگان و دانشوران گواهى داده‏اند که خدایى جز او نیست که عدالت بدو پایدار است و او عزیز و حکیم است‏
وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرامُ وَاَنَا عَلى‏ ذلِکَ مِنَ الشَّاهِدینَ
و پیامبران بزرگوارش نیز آنرا به مردم رساندند و من بر این مطلب گواهى دهم
اَللّهُمَّ لَکَ‏الْحَمْدُ وَلَکَ الْمَجْدُ وَلَکَ الْعِزُّ وَلَکَ الْفَخْرُ
خدایا از آن تو است‏ ستایش و از آن تو است مجد و براى تو است عزت و خاص تو است افتخار
وَلَکَ الْقَهْرُ وَلَکَ النِّعْمَهُ
و شایسته تو است قهر و سطوت و مخصوص تو است نعمت‏
وَلَکَ الْعَظَمَهُ وَلَکَ الرَّحْمَهُ وَلَکَ الْمَهابَهُ وَلَکَ السُّلْطانُ
و از آن تواست عظمت و مخصوص تو است رحمت و براى تو است شکوه و خاص تو است سلطنت
وَلَکَ الْبَهآءُ وَلَکَ الْإِمْتِنانُ وَلَکَ التَّسْبیحُ وَلَکَ التَّقْدیسُ
و از آن تو است درخشندگى ‏و مخصوص تو است نعمت بخشى و براى تو است پاکى
وَلَکَ التَّهْلیلُ وَلَکَ‏ التَّکْبیرُ وَلَکَ ما یُرى‏ وَلَکَ ما لا یُرى
و از آن تو است پاکیزگى و براى تو است یکتایى و مخصوص تو است‏ بزرگى و ملک تو است آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود
وَلَکَ ما فَوْقَ السَّمواتِ الْعُلى‏ وَ لَکَ ما تَحْتَ الثَّرى
و از تو است آنچه بالاى آسمانهاى بلند است‏ و از تو است آنچه زیر زمین است
وَلَکَ الْأَرَضُونَ السُّفْلى‏ وَلَکَ الْأخِرَهُ وَالْأُولى
و از تو است زمین هاى زیرین و از آن تو است دنیا و آخرت‏
‏ وَلَکَ ما تَرْضى‏ بِهِ مِنَ الثَّنآءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّکرِ وَ النَّعْمآءِ
و مخصوص تو است آن و حمد و ثنا و شکرى که تو بپسندى و آنچه نعمت است نیز از تو است‏
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ جَبْرَئیلَ اَمینِکَ عَلى‏ وَحْیِکَ وَالْقَوِىِّ عَلى‏ اَمْرِکَ
خدایا درود فرست بر جبرئیل امین بر وحى تو و نیرومند در کار تو ‏
وَالْمُطاعِ فى‏ سَمواتِکَ وَمَحالِّ کَراماتِکَ الْمُتَحَمِّلِ لِکَلِماتِکَ
و آنکس که در آسمانها و جایگاههاى کرامت هایت فرمانش برند آن کس که سخنان تو را برساند
النَّاصِرِ لِاَنْبِیآئِکَ، الْمُدَمِّرِ لِأَعْدآئِکَ
یاور پیامبرانت و سرنگون کننده دشمنانت
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ میکائیلَ مَلَکِ‏ رَحْمَتِکَ وَالْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِکَ وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعینِ لِأَهْلِ طاعَتِکَ
خدایا درود فرست بر میکائیل فرشته ‏رحمتت و آفریده شده براى بردن مهرت و آمرزش‏ خواه و کمک‏ کار فرمانبرانت‏
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ اِسْرافیلَ حامِلِ عَرْشِکَ وَصاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ
خدایا درود فرست بر اسرافیل حمل کننده عرشت و صاحب صُور آنکه چشم به ‏راه‏
لِأَمْرِکَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خیفَتِکَ
دستور تو است و نگران و بیمناک است از ترس تو
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ حَمَلَهِ الْعَرْشِ‏ الطَّاهِرینَ وَعَلىَ السَّفَرَهِ الْکِرامِ الْبَرَرَهِ الطَّیِّبینَ ‏
خدایا درود فرست بر حاملین پاکیزه عرش‏ و بر سفیران گرامى و آن نیکان پاک
وَعَلى‏ مَلائِکَتِکَ الْکِرامِ الْکاتِبینَ وَ عَلى‏ مَلائِکَهِ الْجِنانِ وَخَزَنَهِ النّیرانِ
و بر فرشتگان‏ بزرگوار نویسنده و بر فرشتگان بهشت و نگهبانان دوزخ
وَمَلَکِ‏ الْمَوْتِ وَالْأَعْوانِ یا ذَاالْجَلالِ وَالْإِکْرامِ
و فرشته‏ مرگ و کمک‏ کارانش اى صاحب جلالت و بزرگوارى
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ اَبینا آدَمَ‏ بَدیعِ فِطْرَتِکَ الَّذى‏کَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلائِکَتِکَ وَاَبَحْتَهُ جَنَّتَکَ
خدایا درود فرست بر پدر ما آدم‏ پدیده خلقت که گرامیش داشتى به سجده کردن فرشتگانت و مباح کردى بر او بهشتت را
اَللّهُمَ‏ صَلِّ عَلى‏ اُمِّنا حَوَّآءَ الْمُطَهَّرَهِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفَّاتِ مِنَ الدَّنَسِ
خدایا درود فرست بر مادر ما حواء که از پلیدى پاک و از چرکى و آلودگى مصفا گشت و از میان آدمیان‏
الْمُفَضَّلَهِ مِنَ الْأِنْسِ، الْمُتَرَدِّدَهِ بَیْنَ مَحالِّ الْقُدُْسِ
برترى داشت و در میان جایگاههاى قدسیان رفت و آمد کرده
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ هابیلَ وَشَیْثٍ وَاِدْریسَ وَنُوحٍ وَهُودٍ وَصالِحٍ وَ اِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ
خدایا درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود و صالح و ابراهیم و اسماعیل‏
وَاِسْحقَ وَیَعْقُوبَ وَیُوسُفَ وَالْأَسْباطِ وَلُوطٍ وَشُعَیْبٍ وَاَیُّوبَ‏
و اسحاق و یعقوب و یوسف و اسباط (یعقوب) و لوط و شعیب و ایوب‏
وَمُوسى‏ وَهارُونَ وَیُوشَعَ وَمیشا وَالْخِضْرِ وَذِى الْقَرْنَیْنِ وَیُونُسَ
و موسى و هارون و یوشع و میشا و خضر و ذى القرنین و یونس‏
وَاِلْیاسَ وَالْیَسَعَ وَذِى الْکِفْلِ وَطالُوتَ وَداوُدَ وَسُلَیْمانَ وَزَکَرِیَّا
و الیاس و الیسع و ذا الکفل و طالوت و داود و سلیمان و زکریا
وَشَعْیا وَیَحْیى‏ وَتُورَخَ وَمَتّى‏ وَاِرْمِیا وَحَیْقُوقَ وَدانِیالَ وَعُزَیْرٍ
و شعیا و یحیى و تورخ و متى و ارمیا و حیقوق و دانیال و عزیر
وَعیسى‏ وَشَمْعُونَ وَجِرْجیسَ وَالْحَوارِیّینَ وَالْأَتْباعِ وَخالِدٍ وَحَنْظَلَهَ وَلُقْمانَ
و عیسى و شمعون و جرجیس و حواریین عیسى و پیروانشان و خالد و حنظله و لقمان
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ‏ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد
وَبارِکْ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ‏
و برکت فرست بر محمّد و آل محمّد چنانچه درود فرستادى‏
وَرَحِمْتَ وَبارَکْتَ عَلى‏ اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ، اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ
و رحمت و برکت فرستادى بر ابراهیم و آل ابراهیم که به راستى تویى ستوده و بزرگوار
اَللّهُمَ‏ صَلِّ عَلَى الْأَوْصِیآءِ وَالسُّعَدآءِ وَالشُّهَدآءِ وَاَئِمَّهِ الْهُدى
خدایا درود فرست بر اوصیاء و اهل سعادت و شهیدان و امامان راهنما
‏اَللّهُمَّ صَلِ‏ عَلَى الْأَبْدالِ وَالْأَوْتادِ وَالسُّیَّاحِ وَالْعُبَّادِ وَالْمُخْلِصینَ وَالزُّهَّادِ
خدایا درود فرست‏بر ابدال (دسته‏اى از صلحاء) و اوتاد و سیاحان و پرستش‏کنندگان و مخلصان و پارسایان‏
وَاَهْلِ الجِدِّ وَالْإِجْتِهادِ وَاخْصُصْ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَیْتِهِ بِاَفْضَلِ‏َلَواتِکَ
و اهل جدیت و کوشش و مخصوص گردان محمّد و خاندانش را به بهترین‏ درودهایت
وَاَجْزَلِ کَراماتِکَ وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنّى‏ تَحِیَّهً وَسَلاماً
و فراوانترین کرامت هایت و به روح و جسدش از جانب من تحیّت و سلامى برسان‏
وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَکَرَماً حَتّى‏ تُبَلِّغَهُ اَعْلى‏ دَرَجاتِ اَهْلِ‏
و فضل و شرافت و بزرگواریش را فزون کن به حدى که او را به اعلى درجه اهل‏
الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیّینَ وَالْمُرْسَلینَ وَالْأَفاضِلِ الْمُقَرَّبینَ
شرافت از پیمبران و رسولان و فاضلان مقربت برسانى
اَللّهُمَّ وَصَلِ‏عَلى‏ مَنْ سَمَّیْتُ وَمَنْ لَمْ اُسَمِّ مِنْ مَلائِکَتِکَ وَاَنْبِیآئِکَ وَرُسُلِکَ‏
خدایا درود فرست ‏بر هرکس که من نام بردم و هر که از فرشتگان و پیامبران و رسولان‏
وَاَهْلِ طاعَتِکَ وَاَوْصِلْ صَلَواتى‏ اِلَیْهِمْ وَاِلى‏ اَرْواحِهِمْ وَاجْعَلْهُمْ‏
و فرمانبردارانت را که من نام نبردم و درودهاى مرا بر ایشان و بر ارواحشان برسان و آنان ‏را
اِخْوانى‏ فیکَ وَاَعْوانى‏ عَلى‏ دُعآئِکَ
برادران من در دین و کمک‏ کارانم در دعاى به درگاهت قرار ده
اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلَیْکَ
خدایا من شفیع گردانم تو را پیش خودت‏
وَبِکَرَمِکَ اِلى‏ کَرَمِکَ وَبِجُودِکَ اِلى‏ جُودِکَ وَبِرَحْمَتِکَ اِلى‏ رَحْمَتِکَ
و کرمت را پیش کرمت و جودت را پیش جودت و رحمتت را پیش رحمتت‏
وَبِاَهْلِ طاعَتِکَ اِلَیْکَ وَاَسئَلُکَ الّلهُمَّ بِکُلِّ ما سَئَلَکَ بِهِ اَحَدٌ مِنْهُمْ، مِنْ‏
و اهل طاعتت را پیش درگاهت و از تو خواهم خدایا به هرچه یکى از آنها بوسیله آن تو را
مَسْئَلَهٍ شَریفَهٍ غَیْرِ مَرْدُودَهٍ وَبِما دَعَوْکَ بِهِ مِنْ دَعْوَهٍ مُجابَهٍ غَیْرِ مُخَیَّبَهٍ
خواسته از سؤالهاى شریفى که برنگشته و به آنچه تو را خوانده ‏اند از دعاى پذیرفته شده ‏اى که به نومیدى نکشیده‏
یااَللَّهُ یارَحْمنُ یا رَحیمُ یا حَلیمُ یا کَریمُ یا عَظیمُ یا جَلیلُ یامُنیلُ
اى خدا  اى بخشاینده  اى مهربان  اى بردبار  اى کریم  اى بزرگ  اى با جلالت  اى بخشنده
یا جَمیلُ یا کَفیلُ یا وَکیلُ یا مُقیلُ یا مُجیرُ یا خَبیرُ یا مُنیرُ یا مُبیرُ
اى ‏زیبا  اى سرپرست  اى وکیل  اى نادیده ‏گیر  اى پناه‏ده  اى آگاه  اى روشنى ‏ده  اى نابود کن ‏
یا مَنیعُ یا مُدیلُ یا مُحیلُ یا کَبیرُ یا قَدیرُ یا بَصیرُ یا شَکُورُ یا بَرُّه
اى والامقام  اى چرخاننده  اى جابجا کننده  اى بزرگ  اى توانا  اى بینا  اى شکرپذیر  اى نیکوکار
یا طُهْرُ، یا طاهِرُ یا قاهِرُ، یا ظاهِرُ یا باطِنُ، یا ساتِرُ یا مُحیطُ، یا مُقْتَدِرُ
ای پاک  اى پاکیزه  اى قاهر  اى پیدا  اى پنهان  اى پرده پوش  اى احاطه‏ دار  اى با اقتدار
یا حَفیظُ یا مُتَجَبِّرُ یا قَریبُ یا وَدُودُ یا حَمیدُ یا مَجیدُ یا مُبْدِئُ
اى نگهبان  اى داراى بزرگى  اى نزدیک  اى محبوب همه  اى ستوده  اى بزرگوار  اى پدیدآرنده
یا مُعیدُ یا شَهیدُ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا قابِضُ
ای بازگرداننده  اى گواه  اى احسان‏بخش  اى نیکوبخش  اى نعمت‏بخش  اى زیاده‏ بخش  اى گیرنده‏
یا باسِطُ یا هادى‏ یا مُرْسِلُ یا مُرْشِدُ یا مُسَدِّدُ یا مُعْطى‏ یا مانِعُ
اى گشایش ‏ده  اى راهنما اى فرستنده  اى رهنمون اى محکم ‏کننده  اى دهنده  اى منع‏کننده ‏
یا دافِعُ یا رافِعُ یا باقى‏ یا واقى‏ یا خَلاَّقُ یا وَهَّابُ یا تَوَّابُ یا فَتَّاحُ‏
اى جلوگیرنده  اى بلند کننده  اى باقى  اى نگهدار  اى آفریننده  اى بخشش پیشه  اى توبه پذیر  اى گشاینده‏
یا نَفَّاحُ یا مُرْتاحُ یا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتاحٍ یا نَفَّاعُ یا رَؤُفُ یا عَطُوفُ
اى زیاده بخش  اى رحمت بخش  اى که بدست او است هر کلید  اى سودرسان  اى مهربان  اى باعطوفت‏
یا کافى‏ یا شافى‏ یا مُعافى‏ یا مُکافى‏ یا وَفِىُّ یا مُهَیْمِنُ یا عَزیزُ
اى کفایت کننده  اى درمان بخش  اى بهبودى ‏بخش  اى پاداش دهنده  اى باوفا  اى نگهبان خلق  اى با عزت ‏
یا جَبَّارُ یا مُتَکَبِّرُ یا سَلامُ یا مُؤْمِنُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا نُورُ یا مُدَبِّرُ
اى جبار  اى بزرگوار  اى سلامت بخش  اى ایمنى ‏بخش  اى یکتا  اى بى ‏نیاز  اى نور  اى مدبر کارها ‏
یا فَرْدُ یا وِتْرُ یا قُدُّوسُ یا ناصِرُ یا مُونِسُ یا باعِثُ یا وارِثُ یا عالِمُ‏
اى یگانه  اى تنها  اى پاکیزه  اى یاور  اى همدم  اى برانگیزنده  اى ارث‏ برنده  اى دانا
یا حاکِمُ یا بادى‏ یا مُتَعالى‏ یا مُصَوِّرُ یا مُسَلِّمُ یا مُتَحَبِّبُ یا قآئِمُ
اى حکم کننده  اى آغاز کننده  اى برتر  اى صورت بخش  اى سلامت بخش  اى دوستى ‏ورز  اى قائم به کار خلق
یا دآئِمُ یا عَلیمُ یا حَکیمُ یا جَوادُ یا بارِى‏ءُ یا بآرُّ یا سآرُّ یا عَدْلُ
اى‏ جاویدان  اى دانا  اى فرزانه  اى بخشنده  اى آفریننده  اى نیکوکار  اى شادى بخش  اى دادگستر ‏
یا فاصِلُ یا دَیَّانُ یا حَنَّانُ یا مَنَّانُ یا سَمیعُ یا بَدیعُ یا خَفیرُ یا مُعینُ‏
اى جداکننده  اى جزاده  اى نعمت ‏بخش  اى عطابخش  اى شنوا ا ى پدیدآرنده  اى پناه‏ده  اى یاور
]مُغَیِّرُ] یاناشِرُ یاغافِرُ یاقَدیمُ یامُسَهِّلُ یا مُیَسِّرُ یا مُمیتُ یا مُحْیى‏
اى نشر دهنده  اى آمرزنده  اى قدیم  اى آسان کننده  اى هموارکننده  اى میراننده  اى زنده‏ کننده‏
یا نافِعُ یا رازِقُ یا مُقْتَدِرُ یا مُسَبِّبُ یا مُغیثُ یا مُغْنى‏ یا مُقْنى‏
اى سودده  اى روزى ‏ده  اى با اقتدار  اى سبب ‏ساز  اى فریادرس  اى بى ‏نیازکننده  اى دارایى ‏دهنده ‏
یا خالِقُ یا راصِدُ یا واحِدُ یا حاضِرُ یا جابِرُ یا حافِظُ یا شَدیدُ
اى آفریننده  اى نگهبان  اى یگانه  اى حاضر  اى جبران‏ کننده  اى نگه دار  اى استوار
یا غِیاثُ یا عآئِدُ یا قابِضُ یا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلى‏ فَکانَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلى‏
اى ‏فریادرس  اى ثروت‏ ده   اى گیرنده   اى که والایى و برترى و به‏ دیدگاه اعلایى‏
یا مَنْ قَرُبَ فَدَنا وَبَعُدَ فَنَاى‏ وَعَلِمَ السِّرَّ وَاَخْفى‏ یا مَنْ اِلَیْهِ التَّدْبیرُوَلَهُ الْمَقادیرُ
اى که نزدیکى و بسیار هم نزدیک و دور است و بسیار هم دور داناى سر و نهان اى که تدبیر امور با او است و اندازه ‏ها از او است
وَیا مَنِ الْعَسیرُ عَلَیْهِ [سَهْلٌ‏] یَسیرٌ یا مَنْ هُوَ عَلى‏ مایَشآءُ قَدیرٌ
و اى که دشوار براى او سهل و آسان است اى که بر هرچه بخواهد توانا است
یا مُرْسِلَ الرِّیاحِ یا فالِقَ الْأِصْباحِ یا باعِثَ الْأَرْواحِ
اى فرستنده بادها  اى شکافنده سپیده صبح  اى برانگیزاننده ارواح ‏
یا ذَاالْجُودِ وَالسَّماحِ یا رآدَّ ما قَدْ فاتَ یا ناشِرَ الْأَمْواتِ یا جامِعَ‏ الشَّتاتِ
اى صاحب جود و سخاوت اى برگرداننده آنچه از دست رفته اى زنده‏کننده مردگان اى گردآورنده‏ پراکنده‏ها
یا رازِقَ مَنْ یَشآءُ [بِغَیْرِ حِسابٍ‏] وَیا فاعِلَ ما یَشآءُ کَیْفَ‏ یَشآءُ
اى روزى ‏ده بى ‏حساب به هر که خواهى و اى انجام دهنده‏ هر چه بخواهى به هرطور که ‏خواهى
وَ یا ذَاالْجَلالِ وَالْأِکْرامِ یا حَىُّ یا قَیُّومُ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ
و اى صاحب جلالت و بزرگوارى  اى زنده  اى پاینده  اى زنده در آن‏ هنگام که زنده ‏اى نبود ‏
یا حَىُّ یا مُحْیِىَ الْمَوْتى‏ یا حَىُّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ بَدیعُ السَّمواتِ‏ وَالْاَرْضِ
اى زنده کن مردگان  اى زنده که معبودى جز تو نیست پدید آرنده آسمانها و و زمین
یا اِلهى‏ وَسَیِّدى صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ‏ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ
اى معبود من و آقاى من درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد
وَ بارِکْ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ‏
و برکت ده بر محمّد و آل محمّد چنانچه درود فرستادى‏
وَبارَکْتَ وَرَحِمْتَ عَلى‏ اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ
و برکت دادى و رحمت فرستادى بر ابراهیم و آل ابراهیم که به راستى تویى ستوده و بزرگوار
وَارْحَمْ ذُلىّ‏ وَ فاقَتى‏ وَفَقْرى‏ وَانْفِرادى‏ وَوَحْدَتى‏ وَخُضُوعى‏ بَیْنَ‏ یَدَیْکَ
و رحم کن به خوارى من و بیچارگیم و نداریم و تک و تنهاییم و فروتنیم در برابرت
وَاعْتِمادى‏ عَلَیْکَ وَتَضَرُّعى‏ اِلَیْکَ اَدْعُوکَ دُعآءَ الْخاضِعِ‏ الذَّلیلِ
و اعتمادى که بر تو دارم و زاریم به درگاهت تو را خوانم خواندن شخص فروتن‏ خوار
الْخاشِع ِ‏الْخآئِفِ الْمُشْفِقِ الْبآئِسِ الْمَهینِ الْحَقیرِ الْجائِعِ‏
خاشع ترسان هراسان پریشان بى ‏مقدار کوچک گرسنه‏
الْفَقیرِالْعآئِذِ الْمُسْتَجیرِ الْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ الْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ الْمُسْتَکینِ لِرَبِّهِ
فقیر پناهنده پناه خواه معترف به گناه آمرزش ‏خواه از گناه درمانده و زارى کننده به ‏درگاه پروردگار
دُعآءَ مَنْ اَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ وَرَفَضَتْهُ اَحِبَتُّهُ
و خواندن شخصى که یاران مورد اعتمادش او را واگذار ده و دوستانش او را رها کرده
وَعَظُمَتْ فَجیعَتُهُ دُعآءَ حَرِقٍ‏ حَزینٍ ضَعیفٍ مَهینٍ بآئِسٍ مُسْتَکینٍ بِکَ مُسْتَجیرٍ
و درد جانسوزش ‏بزرگ‏ گشته خواندن شخص دلسوخته‏ غمگین ناتوان بى‏ مقدار پریشان درمانده ‏اى که به تو پناه آورده
َاللّهُمَّ وَاَسئَلُکَ‏ بِاَنَّکَ مَلیکٌ وَاَنَّکَ ما تَشآءُ مِنْ اَمْرٍ یَکُونُ وَاَنَّکَ عَلى‏ ما تَشآءُ قَدیرٌ
خدایا از تو خواهم‏ چون تویى فرمانروا و تو چنانى که هرکارى را بخواهى مى ‏شود و تویى که بر هرچه بخواهى توانایى
وَاَسئَلُکَ بِحُرْمَهِ هذَا الشَّهْرِ الْحَرامِ وَالْبَیْتِ الْحَرامِ وَالْبَلَدِ الْحَرامِ
و از تو خواهم به حرمت این ماه محترم و خانه محترم (کعبه) و شهر محترم (مکه)
وَالرُّکْنِ وَالْمَقامِ وَالْمَشاعِرِالْعِظامِ وَبِحَقِ‏نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍعَلَیْهِ وَ الِهِ السَّلامُ
و رکن و مقام و مشعرهاى بزرگ (جاهاى مناسک حج) و به حق پیامبرت محمّد علیه و آله السلام‏
یا مَنْ وَهَبَ لِادَمَ شَیْثاً وَ لِإِبْراهیمَ اِسْماعیلَ وَ اِسْحاقَ
اى که شیث را به آدم بخشیدى و اسماعیل و اسحاق را به ابراهیم دادى
وَ یا مَنْ رَدَّ یُوسُفَ عَلى‏ یَعْقوُبَ وَیا مَنْ کَشَفَ بَعْدَ الْبَلاءِ ضُرَّ اَیُّوبَ
و اى که یوسف را به یعقوب برگرداندى و اى که پس از مبتلا شدن ایوب ناراحتیش را برطرف کردى
یا رآدَّ مُوسى‏ عَلى‏ اُمِّهِ وَ زآئِدَ الْخِضْرِ فى‏ عِلْمِهِ وَیا مَنْ وَهَبَ لِداوُدَ
اى که‏ موسى را به مادرش برگرداندى و دانش خضر را افزون کردى اى که دادى به داود
سُلَیْمانَ وَلِزَکَرِیَّا یَحْیى‏ وَلِمَرْیَمَ عیسى‏ یا حافِظَ بِنْتِ شُعَیْبٍ
سلیمان را و به زکریا یحیى را و به مریم عیسى را اى نگهدار دختر شعیب
وَیا کافِلَ وَلَدِ اُمِّ مُوسى‏ اَسئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
اى‏ کفالت کننده فرزند مادر موسى از تو خواهم که درود فرستى بر محمّد و آل محمّد
وَاَنْ‏ تَغْفِرَ لِى‏ ذُنُوبى‏ کُلَّها وَتُجیرَنى‏ مِنْ عَذابِکَ وَتُوجِبَ لى‏ رِضْوانَکَ
و گناهانم را بیامرزى و از عذاب خود مرا در پناه ‏گیرى و مرا مستوجب خوشنودى‏
وَاَمانَکَ وَاِحْسانَکَ وَغُفْرانَکَ وَجِنانَکَ وَاَسئَلُکَ اَنْ تَفُکَّ عَنّى‏ کُلَ‏
و ایمنى و احسان و آمرزش و بهشتت قرار دهى و از تو خواهم که باز کنى برایم هر
حَلْقَهٍ بَیْنى‏ وَبَیْنَ مَنْ یُؤْذینى‏ وَتَفْتَحَ لى‏ کُلَّ بابٍ وَتُلَیِّنَ لى‏ کُلَ‏ صَعْبٍ
حلقه‏ اى که میان من و میان آزار کننده من است و بگشایى به‏ رویم هر درى را و نرم کنى برایم هر دشوارى را
وَتُسَهِّلَ لى‏ کُلَّ عَسَیرٍ وَتُخْرِسَ عَنّى‏ کُلَّ ناطِقٍ بِشَرٍّ
و آسان کنى برایم هر مشکلى را و لال کنى از من زبان هر بدگو را
وَتَکُفَ‏ عَنّى‏ کُلَّ باغٍ وَتَکْبِتَ عَنّى‏ کُلَّ عَدُوٍّ لى‏ وَحاسِدٍ وَتَمْنَعَ مِنّى‏ کُلَ‏ ظالِمٍ
و بازدارى از من‏ هر زورگو را و خوار کنى دشمنان و حسودان مرا و بازدارى از من هر ستمگرى را
وَتَکْفِیَنى‏ کُلَّ عآئِقٍ یَحُولُ بَیْنى‏ وَبَیْنَ حاجَتى‏، وَیُحاوِلُ اَنْ‏
و کفایت کنى از من هر مانعى را که میان من و حاجتم حائل شود و بخواهد که‏
یُفَرِّقَ بَیْنى‏ وَبَیْنَ طاعَتِکَ وَیُثَبِّطَنى‏ عَنْ عِبادَتِکَ یا مَنْ اَلْجَمَ الْجِنَ‏ الْمُتَمَرِّدینَ
میان من و اطاعت تو را جدایى اندازد و از پرستش تو بازم دارد اى که مهار کردى جنیان نافرمان را ‏
وَقَهَرَ عُتاهَ الشَّیاطینِ وَاَذَلَّ رِقابَ الْمُتَجَبِّرینَ وَرَدَّ کَیْدَ
و مقهور ساختى شیاطین سرکش را و گردنِ گردن‏کشان‏ را به خوارى کشاندى و نقشه ‏هاى شوم‏
الْمُتَسَلِّطین عَنِ الْمُسْتَضْعَفینَ اَسئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ عَلى‏ ما تَشآءُ
مسلط شدگان را از ناتوانها بازگرداندى از تو خواهم به حق تواناییت بر هرچه خواهى‏
وَتَسْهیلِکَ لِما تَشآءُ کَیْفَ تَشآءُ اَنْ تَجْعَلَ قَضآءَ حاجَتى‏ فیما تَشآءُ
و آسان کردنت هرچه را به هر نحو که خواهى که قرار دهى برآوردن حاجتم را در هرچه خواهى‏
سپس سجده کن بر زمین و بر خاک بگذار دو طرف روى خود را و بگو:
اَللّهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ وَبِکَ امَنْتُ
خدایا براى تو سجده مى ‏کنم و به تو ایمان دارم‏
فَارْحَمْ ذُلّى‏ وَفاقَتى‏ وَاجْتِهادى‏ وَتَضَرُّعى وَمَسْکَنَتى‏ وَفَقْرى اِلَیْکَ یا رَبِّ
پس رحم کن به خوارى من و نداریم و سعى و کوششم و زارى و بیچارگى ‏ام و نیازم به درگاهت اى پروردگارو کوشش کن که اشک بریزد چشم هاى تو اگر چه بقدر سر سوزنی باشد؛ به درستى ‏که این علامت استجابت است انشااله.