فرارو- دومین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده متعرضین به سفارت عربستان صبح روز سه‌شنبه به صورت علنی در شعبه ۱۰۶۰ مجتمع قضایی کارکنان دولت به ریاست قاضی فرشید دهقانی برگزار شد.

به گزارش ایسنا، در ابتدای این جلسه قاضی دهقانی مواد ۱۹۳، ۱۹۴، ۱۹۵، ۳۵۴ و ۳۵۸ قانون آیین دادرسی کیفری را قرائت کرد و خطاب به متهمان متذکر شد: در صورت تغییر آدرس محل اقامت خود، مراتب لازم را به دادگاه اعلام کنید و مراقب اظهارات خود باشید.

پس از آن، مصطفی شعبانی وکیل مدافع یکی از متهمان که موکلش روز گذشته دفاعیات خود را بیان کرده بود، در دفاع از موکلش گفت:‌ دیروز موکلم در اظهاراتش گفت که حضورش در آن تجمع با ‌انگیزه انقلابی، مذهبی و حمایت از انقلاب بوده است. به دلیل فشارهای دولت عربستان و اتفاقاتی نظیر حادثه منا، ‌فرودگاه جده و اعدام مرجع تقلید آیت الله نمر در آن تجمع حضور یافته و انزجار  خود را به این شکل نشان داده است.

وی از نماینده دادستان سوالی را در مورد یکی از مطالبی که در کیفرخواست ذکر شده بود، طرح کرد که میرسلیم نماینده مدعی العموم به آن پاسخ نداد و قاضی دهقانی خطاب به شعبانی وکیل مدافع متهم گفت:‌ کیفر خواست صادر شده و شما موظف هستید از موکل‌تان دفاع کنید.

شعبانی ادامه داد:  موکل من مسئول موسسه‌ایست که بیش از ده هزار نوجوان و جوان را پرورش داده است. یکی از اتهامات موکلم اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی بوده در حالی  که مشکلی در آن تجمع نبوده است. شاید بسیاری از جوانان قبل از انقلاب متولد نشده بودند ولی ما و شما می‌دانیم که تجمع هایی وجود داشته که خودجوش بوده و به این صورت نبوده که مجوز داشته باشند. در تمام ایران در مورد آیت الله نمر تجمع هایی حتی در جلوی قوه قضاییه و مجلس صورت گرفت و هر روز اعتراض‌هایی هم می‌شد و کسی هم اعتراض نمی‌کرد که تجمع ها غیرقانونی است.

وی با طرح این سوال که «حرکت‌های خودجوش باید از کجا مجوز بگیرد؟» گفت: این‌گونه حرکت های خودجوش در کشور ما عرف شده است. این افراد سینه چاک انقلاب و اسلام اند. موکلم از سوریه برگشته است و بر حسب تکلیف شرعی احساس کرده باید از انقلاب حمایت کند. مرز ما ایران نیست وقتی در سوریه می‌جنگیم مرز ما آن‌جاست. سران مملکت ما گفته‌اند که حکومت عربستان، حکومتی کودکانه است. هم‌چنین جلوی دفتر رئیس قوه قضاییه بارها تجمع صورت می گیرد که این گونه حرکت ها مجوزی نمی گیرند و ما قانونی نداریم که حرکت های خودجوش باید  مجوز بگیرند.

شعبانی ادامه داد:  در بحث اتهام دیگر موکلم که مشارکت در تخریب عمدی اموال سفارت عربستان است، باید یادآور شوم که طبق قانون آیین دادرسی کیفری، خسارت نیاز به شاکی خصوصی دارد. عربستان به عنوان صاحب مال نیامده بگوید که اموال من برده شده است و هیچ شکایتی را مطرح نکرده است زیرا سناریویی بوده که خود عربستان طراحی کرده و ایران را در مخمصه انداخت و بچه‌های ما را متهم کرد.  این سناریو از قبل طراحی شده بود. موکل من اعلام کرد که بر اساس فشار روحی و روانی که بر او وارد شده، اقرار کرده است.

وی افزود: موکلم گفت که وارد سفارت نشده و در صد متری سفارت ایستاده بوده است.

قاضی دهقانی در این هنگام مکالمه موکل وی را قرائت کرد که گفته بود فیلمی را از داخل برایم بفرستید، از آتش سوزی‌ها فیلم خوب بفرستید تا من ببینم.

شعبانی خطاب به قاضی گفت:‌ کار موکل من فقط پرورش نوجوانان است. این آدم به آقا می‌گوید مولای من. دیروز ابراز پشیمانی کرد که اگر آقا ناراحت اند ما پشیمانیم. موکلم آدم راستگویی است نه قصد ورود داشته و نه قصد تخریب. وی کنار مقر نیروهای انتظامی بوده؛ لذا اتهامات به وی قابل انتساب نیست.

وکیل مدافع متهم مورد اشاره با بیان این‌که لایحه دفاعی خود را تقدیم دادگاه کرده است، گفت:‌چگونه است که در کشور ایران برای کشوری خارجی اقامه دعوا می‌شود.

“من در بازجویی‌ها گوشت قربانی شدم”
در ادامه جلسه قاضی دهقانی اتهامات مشارکت در تخریب عمدی اموال سفارت عربستان و اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی را به متهم دیگر این پرونده تفهیم کرد و از وی خواست که از خود دفاع کند.

متهم خودش را  ۲۵ ساله، داروساز، شیعه، ایرانی، مجرد و ساکن کرج معرفی کرد و گفت:  زمانی که از طریق کانال‌های تلگرامی متوجه چنین تجمعی شدم برای نشان دادن انزجار خود از جنایات آل سعود به آن تجمع رفتم. کانالی که من این خبر را در آن دیدم حدود ۴۰ هزار نفر  عضو داشت و به همین دلیل فکر کردم که تجمع قانونی است و از غیرقانونی بودن آن اطلاعی نداشتم.  حدود ساعت ده و نیم شب به آن‌جا رسیدم و ماموران نیروی انتظامی هم برخورد خوبی با ما داشتند. همانند بقیه افراد همراه جمعیت بودم ولی نه شعار دادم و نه چیزی را پرتاب کردم. حدود ساعت یازده و نیم شب هم به خانه برگشتم. شناخت خاصی نسبت به پرتاب کنندگان سنگ به سفارت عربستان نداشتم و داخل سفارت هم نرفتم. در کوچک سفارت سه پله در پیاده رو دارد که من پله اول را رفتم آن هم به دلیل این که مامور آتش نشانی از من تقاضای کمک کرد تا مردم را از داخل سفارت که آتش گرفته بود نجات دهیم ولی بعد دیگر نتوانستم و نرفتم.

قاضی دهقانی خطاب به متهم گفت:‌ در مورد آتش زدن پرچم سفارت عربستان چه دفاعی داری؟

متهم گفت:  من در بازجویی‌ها گوشت قربانی شدم. گفتند شما محارب بین‌المللی هستی. من هم اظهاراتم تحت فشار  بود.

قاضی از متهم پرسید: چه کسی پرچم سفارت عربستان را پایین آورد؟

متهم گفت: نمی‌دانم. برادران عزیز ما را ترغیب می‌کردند که به جلو برویم و لفظ بی‌غیرت را به کار می‌بردند. من حاضرم دست روی قرآن بگذارم و بگویم که اظهاراتم تحت فشار  بود.  می‌توانستند به راحتی موضوع را جمع کنند. اگر پنج هزار نفر داعشی هم باشد می‌توانند آن را جمع کنند. دست‌های پشت پرده را شما می‌دانید. من بعد از سخنرانی آقا، توبه و طلب مغفرت کردم و پشیمانم. ما از آمریکا بگذریم از آل سعود نمی‌گذریم.

“پلیس به راحتی می‌توانست با دو باتوم زدن جمعیت را متفرق کند”
قاضی دهقانی اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی را در تفهیم اتهام متهم دیگری عنوان کرد و از او خواست از خود دفاع کند.

متهم خود را  ۲۳ ساله، دبیر تربیتی، مجرد و ساکن تهران معرفی کرد و گفت: از طریق اینستاگرام و برخی رفقایم خبر تجمع را دیدم. حدود ساعت دو بعد از ظهر آن روز ۵۰ نفر از طلاب بیانیه‌ای را مقابل سفارت خواندند و ذهنیت من از فضای تجمع این بود که قرار است فقط یک تجمع صورت گیرد و تخریبی در کار نیست. سن زیادی ندارم و از تجمعات هم ذهنیتی ندارم. نزدیک به ۵۰ الی ۶۰ نفر بودیم که جلوی سفارت رفتیم. شعارهایی نسبت به جنایات آل سعود داده می‌شد  و زمانی که جمعیت حدود ۳۰۰ نفر شد پلیس مانع از نزدیک شدن ما به سفارت شد و زمانی که جمعیت زیادتر شد پلیس راه را باز کرد تا نزدیکی‌های سفارت هم رفتم و حتی هیچ نیروی پلیسی دستم را نمی‌گرفت که جلو نرو. انگار زمان ایستاده بود؛ نیروی پلیس که  در ابتدا برخورد شدیدی داشت، بعد از مدتی ممانعتی از ورود ما نکرد. تربیت خانوادگی هم ایجاب می‌کرد که اموال سفارت ، بیت‌المال است و  نباید به آن دست زد.

قاضی دهقانی پرسید: در مورد تهیه مواد آتش‌زا چه دفاعی داری؟

متهم گفت:‌من چند نفر از افراد را دیدم که مقداری مواد آتش‌زا به سمت سفارت پرتاب می‌کردند. ساعت دو بعد از ظهر همان روز چنین تجمعی در مقابل کنسولگری مشهد صورت گرفته بود و برای ما جای سوال دارد که چرا به آن اشاره نشده است.  چرا در مورد این تجمع ممانعتی نشد که مشابه آن در مشهد هم رخ داده بود.

قاضی دهقانی خطاب به متهم گفت: شما در صفحه ۳۶۲ جلد دوم پرونده گفته‌اید که یک شیشه بنزین به صورت شخصی آورده و چند شیشه را هم شما پر مواد و آماده کردید. چه دفاعی داری؟

متهم گفت: به هیچ عنوان اظهاراتم را قبول ندارم و کمک هم نکردم.

قاضی مجددا به او گفت: یکسری اسامی را آوردی که آن افراد وارد سفارت شده‌اند.

متهم پاسخ داد: من حدود ۱۵۰ متری سفارت بودم یک تعدادی از دوستان من آن‌جا بودند.

قاضی دهقانی از متهم پرسید: آیا مهر سفارت را برداشته‌ای؟

متهم پاسخ داد:‌ یک مهر را برداشتم  و تحویل فرد دیگری دادم . قصدم از تجمع صرفا بیزاری از عربستان بود.

قاضی مجددا به متهم گفت: شما بارها اقرار کرده‌اید که در ساخت مواد آتش زا همکاری داشتید.

متهم گفت:‌ اظهارات صورت گرفته تحت فشار بود. من در جریان ساخت کوکتل نبودم. پلیس به راحتی می‌توانست با دو باتوم زدن جمعیت را متفرق کند ولی این کار را نکرد. وظیفه پلیس پیشگیری از ارتکاب جرم است. این کار را نکرد.

در ادامه جلسه دادگاه قاضی دهقانی با اتهام اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی متهم دیگری را تفهیم اتهام کرد ولی این متهم گفت که دوست ندارد مطالبش از سوی رسانه‌ها منتشر شود و در صورت انتشار شکایت خواهد کرد.

“شعارهای حیدر حیدر در تجمع داده می‌شد”
متهم دیگر  پرونده با همین اتهام  از سوی قاضی تفهیم اتهام شد.

او خود را ۲۰ ساله، کارگر وساکن تهران معرفی کرد و در دفاع از خود گفت: من سن و سالی ندارم که جامع صحبت کنم. در شبکه‌های اجتماعی از خبر تجمع اطلاع یافتم. قصد تخریب نداشتم و فقط نظاره‌گر بودم. شعارهای حیدر حیدر در تجمع داده می‌شد. من نه سنگی پرتاب کردم و نه شعاری دادم فقط به اعدام شیخ نمر معترض بودم.

قاضی خطاب به وی گفت: عکست هم موجود است.

متهم پاسخ داد: بله. من کنار دیوار ایستاده بودم. حدود ۳ الی ۴ نفر که صورتشان پوشانده شده بود مواد آتش‌زا داشتند و به سمت سفارت پرتاب می‌کردند. من تا شعاع ۵۰ متری سفارت هم نرفتم. ماشین شخصی رد شد و دو نفر که از پشت سرم رد شدند من را بردند و من در آنجا فکر کردم که مرا دزدیدند و آدم‌ربایی صورت گرفته است. حداقل مجازات را برایم در نظر  بگیرید؛ زیرا خانواده ضعیفی دارم.

“من هیچ وقت خطای خودم را تقصیر مملکت نمی‌گذارم”
متهم دیگر این پرونده که هر دو اتهام مطرح شده در این دادگاه را داشت نیز  پس از تفهیم اتهام از سوی قاضی دهقانی رییس شعبه ۱۰۶۰ دادگاه کیفری ۲ مجتمع قضایی کارکنان دولت به دفاع از خود پرداخت.

این متهم خود را ۳۱ ساله، متاهل و ساکن تهران معرفی کرد و گفت: در گروه‌های تلگرامی و در جایی خبر تجمع را ندیدم. فقط منزل‌مان نزدیک آن‌جا بود. من فقط تماشاچی بودم. ساعت ۲ و نیم بامداد دستگیر شدم. جزو ۴۰ نفر اولیه بودم که ساعت‌های آخر ما را گرفتند. ساعتی که ما آن‌جا بودیم کسی نبود.

قاضی پرسید: اظهارات‌تان را در مرحله تحقیقات مقدماتی قبول دارید؟

متهم پاسخ داد: بله چیزهایی را دیدم و شنیدم.

قاضی مجددا از او پرسید: شما اسامی تمام گروه‌ها را می‌دانی و دقیق هم عنوان کرده‌ای؟

متهم پاسخ داد: من حتی کلانتری هم نرفته‌ام. دو هفته بعد از این که دستگیر شدم عروسی ام بود. وقتی کسی در فشار قرار می‌گیرد چه باید بکند؟ ۴۰ روز در زندان بودم. اسم بردند. در نمازخانه بودیم. از کل افراد هم محلی‌مان فقط دو نفر در این ۲۱ نفر بودند. برای چه باید دردسر درست کنم. ۱۳۶۵ پیام و زنگ من فقط به همسرم بوده است. لیست تلفن و پیامک ها مشخص است. پدربزرگ من در بوسنی شهید شد و دو تا از عموهایم جانباز و ترور شده‌اند. پدر خانمم شهید و برادرشان جزو مسولان هسته‌ای کشور است. من هیچ وقت خطای خودم را تقصیر مملکت نمی‌گذارم. بسیجی کسی است که در سوریه می‌جنگد. حزب‌اللهی هم نیستم. من  آن‌جا رفتم در حالی که نباید می‌رفتم. من دیگر اگر بفهمم یک جا باد می‌وزد نمی‌روم چه برسد به طوفان. به کسی وابسته نبودم. در تحقیقات اولیه می دانستند که من کاری نکردم. من بدهکار مملکت نیستم و طلبکار هم نیستم که نظام مقدس جمهوری اسلامی زیر سوال برود. حضورم در آن‌جا فقط به عنوان تماشاچی بود و هیچ کدام از اتهامات را قبول ندارم.

“اگر  کشور قربانی می‌خواهد من حاضرم”
متهم دیگری با همین اتهامات پس از تفهیم اتهامات، خود را ۲۸ ساله، شغل آزاد، باسواد، ساکن کرج معرفی کرد و گفت: آیا ۹ دی مجوز داشت؟ آیا افراد آن تجمع متهم‌اند؟

قاضی دهقانی خطاب به وی گفت: این تجمع منجر به تخریب و آتش زدن اموال و ماشین‌های سفارت شد. افراد حاضر در سفارت فرار کردند. در تظاهراتی که رسمی اعلام می‌شود قطعا همه شرکت می‌کنند مانند ۲۲ بهمن، روز قدس و…. طبق کیفرخواستی که صادر شده شما دو اتهام داری. چه دفاعی داری؟

متهم پاسخ داد: ما قربانی شدیم. اگر  کشور قربانی می‌خواهد من حاضرم. نه عکسی از من هست ونه اس ام اسی.  آن اتاق(اتاق سفیر) دوربین دارد، ببینند که من در آن بوده‌ایم یا نه. من حاضرم به سوریه و عراق بروم اگر نظام نیاز دارد. چرا کسی که راه را باز کرد تا کسانی که می‌خواهند به سفارت سنگ بزنند بروند جلو و سنگ را پرتاب کنند نباید اینجا باشد؟

قاضی خطاب به متهم گفت: موضوع رسیدگی به این موضوع نیست. شما از خودتان دفاع کنید.

متهم پاسخ داد: به نظرتان نباید در کیفرخواست نیروی انتظامی هم باشد؟ من از طریق دوستان‌مان در آپارات تجمع کنسولگری در مشهد را دیدم و شنیدم که چنین تجمعی در تهران است و  اگر می‌دانستم که تجمع غیرقانونی است شرکت نمی‌کردم. روز تجمع به محض آتش‌سوزی در سفارت من رفتم در اولین اتاق و دو تا زونکن از اتاق برداشتم و حتی از بازپرس پرسیدم که مدارک به دردتان خورد؟ من آن زونکن ها را به فردی دادم تا بیاورد و او را در بین راه دستگیر کردند و اسم مرا گفت و به من نسبت دادند که جاسوس اسرائیل هستی. آقای قاضی من زندان بروم می‌میرم. مشکلات جسمی و بیماری دارم. حاضرم تبعید شوم ولی زندان نروم. خواهشا از مجازات های جایگزین برای من استفاده کنید.

متهم دیگر پرونده طلبه بود و چون  پرونده‌اش در حیطه رسیدگی در این دادگاه نبود، قاضی دهقانی گفت که پرونده اش به دادگاه ویژه روحانیت ارسال می‌شود.

متهم ۲۰ ساله دیگر پرونده پس از تفهیم اتهام از سوی قاضی دهقانی در دفاع از خود گفت: از طریق تلگرام متوجه تجمع شدم. من در تجمع شعار دادم و دو تا کوکتل هم پرتاب کردم که یکی لیز خورد و دیگری هم عمل نکرد. پلیس در این تجمع کم‌کاری کرد.

هم‌چنین امیرحسین بابکان وکیل مدافع دو نفر از متهمان این پرونده که در جلسه دادگاه نبودند در دفاع از موکلش گفت: من داوطلبانه اعلام وکالت کردم. دولت محترم در راستای اجرای وظایف بین‌المللی خود طبق کنوانسیون ۱۹۶۳ اقدام به طرح دعوی علیه یک عده بچه‌های انقلابی کرده است صرف نظر از این که عنوان اتهامی درست است یا خیر. قاضی محترم نقش دو سویه دارند که نه تنها به درخواست دادستان توجه کنند بلکه باید به اظهارات متهمان نیز گوش فرا دهد. خواهشا از وزارت کشور استعلام کنید که آیا تجمع غیر مجاز بوده یا خیر؟ ۴ قشر مختلف در این تجمع بوده‌اند که نشان می‌دهد که این تجمع ها غیر مجاز نبوده است. همچنین قرار معاینه محل صادر شود.

قاضی پرسید: با استدلال شما هر کسی میتواند تجمع داشته باشد؟

وکیل مدافع پاسخ داد: قانون احزاب را داریم که صحبتی از اجتماع خودجوش مردمی نکرده است.

وی مدعی شد: آن حادثه احساسات عمومی بود نه تجمع غیرمجاز.

قاضی دهقانی خطاب به بابکان وکیل مدافع دو نفر از متهمان پرونده گفت: موکل شما فعال در ساخت کوکتل بوده و جزو عاملین اصلی پرتاب آن به سمت سفارت بوده است.

وکیل مدافع متهم در پایان تقاضای برائت موکلش را کرد.

دو جلسه دادگاه برای رسیدگی به پرونده متعرضان به سفارت عربستان با بررسی پرونده ۱۹ نفر برگزار شد.

این پرونده ۲۱ متهم داشت که یک نفر غایب بود و یک نفر هم طلبه بود و پرونده‌اش به دادگاه ویژه روحانیت ارسال شد.