این روزها یکی از سرگرمی های کودکان بازی کردن با تبلت است. سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که برای کودکمان تبلت بخریم یا نه؟

نمی دانیم میانگین هوش کودکان نسل ما با میانگین هوش بچه های امروزی چقدر تفاوت دارد. اما بدیهی است که فراوانی نعمت به بچه های امروزی مهارت هایی را یاد می دهد که نسل ما در سال های جوانی و میانسالی هم از پس آموختن شان برنمی آید. تکنولوژی با سرعت سرسام آوری پیش می رود و برای مایی که اوج مدرن بودن مان در کودکی به آتاری های دستی یا بازی های ابتدایی ویدئویی محدود می شده، پیش رفتن با این سرعت کار ساده ای نیست.

برای کوچولویم موبایل بخرم؟

آوا چهار ساله است. اتاقش را عروسک های رنگارنگ پر کرده اند اما هیچ چیز مثل تلفن همراه مادرش او را سرگرم نمی کند. مادر آوا تصمیم گرفته برای تولد چهارسالگی او برایش یک تلفن همراه هوشمند بخرد. به نظرش با چنین هدیه ای نه تنها او را ذوق زده می کند بلکه با یک تیر دو نشان دیگر هم می زند؛ آوا می تواند از این به بعد با تلفن همراه خودش با مادربزرگش صحبت کند و دلتنگی سرکار بودن پدرش را هم آسان تر تحمل کند و از طرف دیگر بازی هایی که روی گوشی اش نصب می شود، جمله همیشگی «حوصله ام سر رفته!» را از سر او بیرون می کند و به مادرش وقت بیشتری برای رسیدگی به کارهایش را می دهد.

موبایل بازی ممنوع!

با کمی اغراق می توانیم بگوییم که خرید تلفن همراه برای یک کودک چهار، پنج ساله بدترین گزینه ممکن است. بچه ها در این سن نیاز اورژانسی به برقراری ارتباط تلفنی ندارند و از طرف دیگر با چسبیدن به این تکنولوژی آسیب های زیادی را هم به جسم و روان خود وارد می کنند.

مدام لمس کردن صفحه گوشی هنگام بازی کردن، مفاصل انگشتان را دچار مشکلاتی جدی می کند که درمان کردنش حتی در ابتدای ابتلا هم ساده نیست و بعد از گذشت مدتی درمان این آسیب ها غیرممکن هم می شود.

حاصل مدام بازی کردن با گوشی، چشمی همیشه خسته است.

این ابزارها آنقدر دلچسب هستند که بچه ها بعد از مدتی استفاده به آنها اعتیاد پیدا کنند و هر روز ساعت بیشتری را برای بازی با آنها اختصاص دهند، تصور نکنید این بازی ها فرزند شما را باهوش تر می کند. او به مرور علاوه بر مشکلات ذهنی که پژوهشگران ادعا می کنند سراغش می آید، دچار تیک های ظاهری هم می شود.

بعضی از پژوهشگران معتقدند استفاده درازمدت از تلفن همراه، روی مغز تاثیری مخرب می گذارد و می تواند باعث ابتلا به سرطان مغز شود.

پس اگر می خواهید به فرزندتان اجازه استفاده از تلفن همراه را بدهید، آن را روی «فلایت مود» بگذارید تا در معرض امواج مضر قرار نگیرد.

استفاده تان از تلفن همراه در خانه را محدود کنید، بچه ها بیشتر از هر چیز از عادت های شما الگو می گیرند.

برای استفاده از تلفن همراه محدودیت هایی وضع کنید. کودک چهار ساله شما نباید بیشتر از نیم ساعت در روز با چنین ابزاری سرگرم شود.

از نظر مادر ستاره سرگرم کردن فرزند دوساله اش با موبایل یک اشتباه بزرگ است. او به این عقیده پژوهشگران که امواج تلفن همراه به مغز بچه ها آسیب می زند باور دارد و به همین دلیل می خواهد با خرید تبلت فرزندش را با تکنولوژی آشنا کند. از نظر او دوست شدن با تکنولوژی نه تنها به نفع رشد ذهنی فرزندش است و به او مهارت های تازه ای می آموزد بلکه باعث می شود کمتر به او بچسبد یا در مهمانی غر بزند.

چرا بچه ها عاشق تبلت هستند؟

بچه ها دوست دارند مثل شما راه بروند، حرف بزنند و خلاصه مثل شما زندگی کنند. نگاهی به عادت های فرزندتان بیندازید. اگر سر شما توی کتاب باشد حتما او هم عاشق کتاب می شود و اگر موبایل صمیمی ترین دوست تان باشد، برای گرفتن تلفن همراه شما حتی به گریه کردن هم متوسل می شود.

دست هایش در خطر است

استفاده مداوم از صفحه های نمایش لمسی می تواند انگشتان فرزند شما را به مشکلاتی دچار کند که هیچ متخصص ارتوبدی از پس درمان شان برنمی آید. پس از تکنولوژی باز بودن کوچولوی تان ذوق زد نشوید.

هنوز خیلی زود است!

شاید بچه های چهار، پنج ساله بتوانند مهارت «تکرار یک دستورالعمل» را با کمک تبلت یاد بگیرند و از طریق پخش موسیقی، بازی کردن و لمس تصادفی صفحه زودتر از همسالانشان این توانایی ذهنی را به دست بیاورند اما سرگرم کردن کودکان دوساله با تبلت ایده خوبی به نظر نمی رسد.

تکنولوژی مزایای زیادی دارد اما برای بچه های زیر دو سال، بازی کردن با پازل و اسباب بازی های بسیار ساده از کشف قابلیت های ابزارهای تکنولوژیک مفیدتر و تاثیرگذارتر است. آنها برای پرورش مهارت های ذهنی شان به مشاهده، شنیدن و لمس کردن دنیای اطراف شان نیاز دارند.

بعد از رسیدن فرزندتان به سه سالگی می توانید برایش تبلت بخرید اما به شرط آنکه تنها نیم ساعت در روز سراغش برود. البته فرزند شما در هفت سالگی می تواند یک ساعت با این وسیله جذاب وقت بگذراند.

بازی های ساده کودکانه نه تنها قدرت ذهن این کودکان را بالا می برد، بلکه به توانایی های جسمی شان هم کمک می کند. کودکی که به جای مدام نشستن روی مبل و بازی با تبلت، روی زمین قدم برمی دارد، زمین می خورد و گاهی خرابکاری به بار می آورد در هماهنگ کردن ذهن و جسمش زودتر توانا می شود.

پس می دانیم که سر و کله زدن با یک بچه دو ساله آسان نیست و مادری کاری ۲۴ ساعته است. اما این مسئولیتی است که خودتان پذیرفته اید و نمی توانید به خاطر سخت بودنش، راه های میانبر مخرب را جایگزین راه اصلی کنید.

شما باید ساعاتی از روز را کنار فرزندتان بنشینید، اسباب بازی هایش را روی زمین بریزید و با هم بازی های تازه ای را تجربه کنید. از طرف دیگر باید به او اجازه دهید که گاهی به تنهایی با وسایلش سرگرم شود، آنها را کشف کند و حتی به قیمت خرابکاری کردن خلاقیتش را پرورش دهد.

اگر نمی توانید ۲۴ ساعته مادری کنید، او را به مهدکودک بفرستید. فرزند دو ساله شما می تواند به چنین محیطی خو بگیرد و در کنار همسالانش سرگرم شود. شما هم می توانید انرژی تان را برای عصر و شب ذخیره کنید تا در زمان بودنش در خانه، کم نیاورید.