عصرایران؛ مهرداد خدیر- رأی اعتماد مجلس شورای اسلامی به هر سه وزیر پیشنهادی تفاوت بافت مجلس کنونی با مجلس قبلی را به وضوح نشان داد و می‌توان گفت نهال امید که در هفتم اسفند ۱۳۹۴ غرس شد در ۱۱ آبان ۱۳۹۵ میوه داده است زیرا این سه همان هایند که از سد مجلس قبلی نگذشتند.

رییس جمهور نیز در نخستین حضور خود در مجلس دهم به پیام دو انتخابات ۹۲ و ۹۴ اشاره کرد و از ورود دولت به فاز اجتماعی پس از موضوع برجام و سیاست خارجی و کاهش تورم خبر داد و به صورت مبسوط به موضوع فرهنگ اشاره کرد تا این ذهنیت زدوده شود که دل مشغولی اصلی او سیاست خارجی است. هر چند که با بحران اشتغال و بیکاری خاصه در میان دانش آموختگان دانشگاه ها نیز برخوردی واقع بینانه داشت.

روحانی با دفاع از عملکرد اقتصادی دولت خود و اشاره به این که این دولت اقتصاد را با تورم بالای ۲۳ درصد تحویل گرفته و اکنون یک رقمی کرده در واقع می خواست بگوید که چرا در بحث ترمیم کابینه سراغ وزیران اقتصادی نرفته است.

رییس جمهور گفت هر سه وزیر با امور اجتماعی مرتبط اند و بدین ترتیب از ورود دولت به فاز اجتماعی و فرهنگی خبر داد و از مجلس خواست بر این ورود مُهر تأیید بزنند.

نتیجه رای اعتماد نشان داد که واکنش مجلس مثبت بوده است . در نطق ها هم دیدیم در حالی که یک نماینده مخالف تمام تلاش خود را به کار بست تا جو مجلس قبل را تکرار کند اما عملا طرفی نبست و خصوصا با واکنش صریح دو نماینده رو به رو شد.

نمابنده مخالف وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش تا آنجا پیش رفت که سوابق افراد در دفاع مقدس را هم کافی ندانست چرا که نخست وزیر دوران جنگ اکنون در حصر است و تا توانست به این وآن پرخاش کرد و همان گونه که پیش بینی می شد «فتنه فتنه» کرد اما ابتدا مهدی شیخ نماینده تهران و سپس غلام علی جعفر زاده ایمن آبادی نماینده رشت فضای مجلس را تغییر دادند خاصه جایی که نماینده جانباز رشت نشسته بر روی ویلچر فریاد برآورد تا کی می خواهید داستان فتنه را ادامه دهید و پرسید: چرا کسی که فتنه را استارت زد راست راست در خیابان دارد راه می رود؟

در این فضا اما وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش به جای پاسخ به اتهامات سیاسی برنامه های خود را ارایه داد و با ادامه مباحث در فضایی آرام تر و با مخالفت های کمتر حاصل این شد که دانش آشتیانی، صالحی امیری و سلطانی فر به عنوان وزیران  آموزش و پرورش، ارشاد و ورزش و جوانان به عضویت دولت درآیند.

چنان که گفته شد این سه همان گزینه هایی اند  که سه سال قبل با پاسخ منفی نمایندگان مجلس نهم رو به رو شده بودند ولی امروز توانستند با جلب رأی اعتماد نمایندگان به دولت حسن روحانی بپیوندند و این نتیجه انتخابات هفتم اسفند ۹۴ است.

تعداد آرای هر سه وزیر همچنین نشان می دهد فراکسیون امید به رغم فضاسازی های اولیه مخالفان انسجام خود را یافته و حرکت پارلمانی را نباید تنها در قالب نطق میان دستور و تذکر آیین نامه ای و اظهار نظر رسانه ای متبلور دید و از این رو بی راه نیست اگر گفته شود در این میان نقش محمد رضا عارف نیز به عنوان رییس فراکسیون امید قابل توجه بوده است. اگر چه خود سخن نگفت اما قابل حدس است که هماهنگی های قبلی را سامان داده است و به صورت نمادسن نیز پیشاپیش دیگران به استقبال رییس جمهور رفت.

فضای امروز مجلس از این واقعیت نیز حکایت می کند که اکثر نمایندگان برای همراهی با دولت آمادگی دارند بنا براین باید بیش از آن که در انتظار تهیه طرح و نطق از جانب آنان باشیم از دولت بخواهیم لوایح مناسب را تهیه و ارایه کند.

اگر چه هر سه وزیر حوزه های اجتماعی و نه صرفا سیاسی را باید مدیریت کنند اما از منظری سیاسی  می توان اهمیت جلسه امروز را در مشخص شدن وزن گرایش های سیاسی طیف ها دانست.

پس از آن که در رقابت علی لاریجانی با محمد رضا عارف برای کسب کرسی ریاست مجلس عارف نتوانست به ریاست برسد این تحلیل ارایه شد که وزن فراکسیون امید کمتر از حد تصور بوده حال آن که امید در واقع ائتلاف اصلاح طلبان و اصول گرایان میانه رو و حامی دولت بود و طبعا بخش دوم به لاریجانی رای دادند. ۴۸ ساعت بعد و هنگامی که مسعود پزشکیان و علی مطهری نیابت ریاست مجلس را در اختیار گرفتند مشخص شد تحلیل های اولیه دقیق نبوده است.

امروز اما ۵ ماه گذشته و غبارها فرو نشسته و صف بندی ها مشخص شده است و از این نظر می توان اهمیت رأی اعتماد را فراتر از انتخاب سه وزیر دانست.

در جلسه امروز هر چند برخی نمایندگان به این و آن پرخاش کردند اما کاملا روشن بود که فضا تغییر کرده است. هر چند امثال نقوی حسینی کوشیدند جای خالی رادیکال ها را پر کنند اما این بار چندان صدای احسنت چندان نپیچید.

کافی است عدد ۱۵۷ را که پشتوانه وزیر آموزش و پرورش شد با ۷۰ رأی مجلس قبل به او که مانع وزارت دانش آشتیانی شد مقایسه کنیم تا این گزاره به اثبات رسد که رأی اعتماد امروز نتیجه انتخابات هفتم اسفند ۱۳۹۴ است.