عصر ایران ؛ جعفر محمدی – وقتی فیلم سیلی زدن مأمور شهردای فومن به صورت زن دستفروشی که سنی هم از او گذشته بود را دیدم، یاد ماجرایی از دوران حکومت امام علی(ع) افتادم:

پير مرد فرتوت و نابينايى، در حال گدايى، بر حضرت علی(ع) گذشت.

امام فرمود: اين مرد كيست و چرا گدايى مى كند؟

جواب گفتند: “نصرانى است.”

امام (ع) فرمود: تا آن زمان كه قدرت كار كردن داشت از او كار كشيديد و اينك كه پير شده و قدرت كار كردن ندارد، از تأمين روزى وى دريغ مى ورزيد؟!  از بيت المال زندگى او را تأمين كنيد.^*

بی هیچ تعارفی، ما برغم ادعاهایمان هنوز تا رسیدن به استانداردهای حکومت عدل علوی(ع)، فاصله بسیاری داریم. هر اندازه فاصله ما بیشتر باشد و ادعا کنیم، به همان اندازه به علی(ع) بیشتر ستم کرده ایم.

هر گاه پیرمردی را در حال تکدی گری، پیرزنی را در حال دستفروشی یا کودکی را در حال کار در خیابان دیدیم و به جای بی اعتنایی یا زدن سیلی بر صورت شان، همانند علی(ع) زندگی اش را از بیت المال تأمین کردیم، آنگاه می توانیم بگوییم به حکومت عدل علی(ع)، نزدیک شده ایم.