درآمدی بر معرفی میبد به عنوان شهر جهانی زیلو
علیرضا کلانتر مهرجردی
اهم عدم کارکردهای مورد انتظار شامل قرار گرفتن در مقام تولیدکننده و تحمیل خود بر بخش خصوصی، حمایت از صنایع فرهنگی غیر بومی و انحصارگری در توزیع این صنعت فرهنگی است.
یک فعال فرهنگی و عضو هیات علمی دانشگاه در یادداشتی با عنوان «پیشرفت واقعی در تخصیص منابع به داشته هاست و نه ناداشته ها!» درآمدی بر معرفی میبد به عنوان شهر جهانی زیلو داشته است.
به گزارش ایسنا – منطقه یزد، دکتر «علیرضا کلانتر مهرجردی» در این یادداشت که این بیت؛ «روزی که آفرید تو را صورت آفریناز آفرینـش تو به خود گفـت آفـرین//صورت نیافرید چنین صورت آفرین بر صورت آفرین و بر این صورت آفرین» آغاز شده، آورده است: در آستانه بازدید نمایندگان سازمان علمی فرهنگی یونسکو از «میبد؛ نمادها و سرمایههای آن» به عنوان مهد تولد و شکوفایی «زمین پوش زیلو» با بیان مقدمهای کوتاه نکاتی را از باب توجه بیشتر مسئولین در عملکردها متذکر میشود:
مروری بر همه ی برنامهها و اقدامات صورت پذیرفته در راستای توسعه و پیشرفت شهر تاریخی فرهنگی میبد، نشان می دهد اساس پیشرفت و توسعه هر کشور، تخصیص منابع در مقابل داشتههاست و نه در اختیار قرار دادن منابع در مقابل نداشتهها «زمین پوش زیلو» مورد و مصداق خوبی برای این نکته در تکهِ کوچکی از خاک این سرزمین پهناور است که توجه جهان را به خود جلب کرده است.
در حالی که شهر میبد دارای موارد و نشانههای هویتی قابل ارایه متنوعی بوده است، در گذشته و حتی حال شاهد رشد و پاگیری زمینههایی است که از ذات، هویت و داشتههای او دور است و اگرچه در کوتاه مدت منافع بسیاری را عمدتاً برای عدهای خاص فراهم ساخته اما در میان و بلند مدت آثار مخرب و ویرانگری را برای این جامعه شهری کمتر مُنتفع، به همراه دارد.
بر همین سخن، در بعد کلان هم قسم عمده از مصائب و مشکلات دامن گیر کشور ناشی از عدم توجه لازم به امر خطیر پیشرفت از منظر داشته هویتی و پایدارسازی آن است. به عبارتی نداشتن دید بلند مدت و صِرف تمایل به دستیابی به امیال و خواستهای مقطعی و فعالیت زود بازده، عامل اساسی بحرانهای امروز است و چه بسا بسیاری از واقعیات ناگوار امروز، به اسم توسعه بر سرمان آمده است! جابجا شدن اولویتهای سیاستگذاری کشور از اقتصادی به سیاسی و بالعکس در طی ادوار اجرایی و کم توجهی به توصیهها در توجه به فرهنگ، از این انحراف و روایت سوء بر میخیزد.
با فرض این مهم و شادمان از تبلور یکی از داشتههای فرهنگی این سرزمین که به باور عموم این دستاورد در حال رونمایی شهرمان، نه از جهت برنامهریزیهای منسجم مسئولان اجرایی بلکه ناشی از شکلگیری جوشههایی از همت، در دلسوزان و مردم پی بُرده به این ثروت و سرمایه عظیم است نکاتی از با توجه بیشتر مسئولان و پشتیبانی بهتر از این امر بیان میدارد.
از مسئولین اجرایی در باب رونق بیش از پیش این صنعت فرهنگی، کارکردها و عدم کارکردهایی مورد انتظار است که اهم کارکردهای مورد انتظار شامل فراهم کردن زیر ساخت ها، تقویت دیپلماسی فرهنگی، حمایت از خلاقیت و نوآوری، تضمین حقوق و مالکیت معنوی هنرمندان، ایجاد بستر توزیع این کالای فرهنگی، کاهش هزینه آن برای تولید کننده و حمایت های لازم از مصرف کننده واقعی این صنعت فرهنگی را داشته باشند.
اهم عدم کارکردهای مورد انتظار شامل قرار گرفتن در مقام تولیدکننده و تحمیل خود بر بخش خصوصی، حمایت از صنایع فرهنگی غیر بومی و انحصارگری در توزیع این صنعت فرهنگی است.
طبعا توجه به این موارطد و عملیاتی شدن آن میتواند نتایج خوبی را به همراه آورد از جمله توسعه و رونق صنعت فرهنگی زیلو، کاهش تصدی و افزایش مشارکت مدنی، بستر سازی مداخله اصحاب فرهنگ و هنر در این صنعت کهن، توسعه تشکل های مدنی،صنفی و تعاونی، ایجاد انگیزه در بخش خصوصی و تسهیل خلاقیت و نوآوری در محصول و روزآمدی آن است.
ارسال نظر