عيد غدير در واقع عيد ولايت نامگذاري شده است. ولايت از ريشه كلمه «وليه» به معناي جفت شدن‌، عاشق شدن و‌ پيوند بين دو چيز است. پيام عيد ولايت اين است كه ولي، آن كسي است كه پيوند قلبي با امت و مردم پيدا مي‌كند. حكومت دو قسمت است، يكي حكومت بر دل‌ها و ديگري حكومت بر اجساد و ابدان است. عيد غدير در واقع سمبل حكومت بر دل‌هاست. يعني ولي به كسي گفته مي‌شود كه معشوق انسان‌هاست و انسان‌ها عاشق او هستند و مي‌توانند پيوند قلبي با او برقرار كنند. اميرالمومنين به عنوان حاكم و ولي چنين رابطه‌اي را با دل‌هاي مردم دارد. درسي كه ما از عيد غدير مي‌گيريم، اين است كه حاكمان ما بايد به نوع و شكلي رفتار و حكومت كنند كه پيوند قلبي با مردم داشته باشند و بتوانند قل‌ها را تسخير كرده و بر دل‌ها سلطه پيدا كنند.

نكته مهم ديگر اين است كه اين حكومت و ولايت فقط در محور اخلاقيات امكان‌پذير است. يعني حاكم و ولي بايد به گونه‌اي رفتار كنند كه اخلاقيات را همواره مدنظر داشته باشند، آن رابطه عاشق و معشوق و پيوند قلبي بين او و مردم برقرار شود. در عيد غدير زماني كه پيامبر، اميرالمومنين را به مردم معرفي كردند، فرمودند: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه» به اين معنا كه هر كسي من مولاي او هستم يعني رابطه عشقي و رابطه واقعي حقيقي نه اعتباري با او دارم، علي (ع) هم با او چنين رابطه‌اي را مي‌تواند داشته باشد. مي‌دانيم كه علي (ع) در حكومت خود حاجب و مانع نداشت، ايشان به عدالت رفتار مي‌كرد و بيشترين تواضع را در برابر مردم داشت. علي (ع) به فقرا، ايتام‌، بيچارگان، بيوه‌زنان كمك مي‌كرد و براي آنها شير مي‌برد و نان مي‌پخت كه آنها را در سريه علي ابن ابيطالب خوانده‌ايم. اينها درس‌هايي است كه مي‌توانيم از عيد ولايت و عيد غدير بگيريم. واقعا هم بايد در اين ايام عيد غدير اين شيوه‌هاي حكومت‌داري عادلانه، متواضعانه و مردمي براي مردم تبيين شود.