معاون اول رئیس‌جمهور چالش‌های پس از تحریم کشور را تشریح کرد و گفت: «فساد اداری مانند موریانه به جان کشور افتاده است که باید با آن برخورد کنیم.» جهانگیری جزییاتی تازه از ابعاد فساد اقتصادی در کشور بیان کرد.

اسحاق جهانگیری ظهر امروز در چهارمین نشست هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران گفت: استنباط من از وضعیت بخش خصوصی این است که این بخش اکنون بالغ، عاقل و به حدی رسیده است که موقعیت‌ها را خوب تشخیص دهد و اگر زمانی گروه‌های تحصیلکرده کشور مایل بودند تا جذب بدنه دولت شوند،اکنون به سرعت به سمت بخش خصوصی می‌روند.

گزیده سخنان معاون اول رییس جمهور را در ادامه می خوانید:

• مقطعی که ما (بخش خصوصی و دولتی) کنار هم نشسته‌ایم از یک بیم و هراس بزرگ عبور کرده‌ایم و با لغو تحریم‌ها وارد دوران جدیدی شده‌ایم که بخش خصوصی و دولت مسئولیت متفاوتی دارد.

• باید در شرایط بوجود آمده مسائل را خوب تحلیل کنیم تا به نقاط مشترک برسیم، چرا که پیش از این دغدغه اصلی ما این بود که تحریم‌ها جدی است و چگونه باید از آن عبور کنیم.

• در دوران سخت تحریم مردم ما صبوری کردند و لب به گلایه باز نکردند و از طرف دیگر رئیس جمهور کشورمان به عنوان یک مذاکره کننده قوی در شرایط سخت و پیچیده به گونه‌ای عمل کرد که باید گفت به نتیجه رسیدن مذاکرات، پیروزی منطق و دیپلماسی و هنر مذاکره بود که توانست ایران را بر بام افکار دنیا بنشاند.

• نباید اجازه دهیم که افراطی‌ها، رژیم صهیونیستی و کسانی که همواره می‌خواستند جمهوری اسلامی ایران را در التهاب قرار دهند توسعه پیدا کنند و دوباره میدان‌دار شوند، ما در این فرصت باید بخشی از خسارت‌ها و آسیب‌هایی که به کشور وارد شده را ترمیم کنیم.

• سالهای گذشته میلیاردها دلار به کشور وارد شد که می‌توانست به محلی برای توسعه کشور تبدیل شود اما نه تنها توسعه ایجاد نکرد بلکه مشکل هم درست کرد.

• در دوران سخت تحریم از جمله جنگ، معمولاً دولت‌ها تصمیماتی می‌گیرند که چندان مناسب اقتصاد آزاد و رشد و توسعه کشور نیست و دولت در آن دوران باید تصمیماتی را می‌گرفت که فشار بر زندگی مردم کمتر شود.

• اولین کاری که باید انجام دهیم این است که تمام تصمیم‌گیری‌های دوران تحریم که برای متمرکز کردن کارها بود باید لغو شود، حتی قوانینی که در آن دوران برای دور زدن تحریم‌ها در ستاد تدابیر ویژه تصویب شده بود باید تغییر کند و بخش خصوصی هم باید این مسائل را پیگیری و مدام آن را به دولت گوشزد کند تا کشور روی شرایط قبل بازگردد.

• نباید هیچ شرکتی جای بخش خصوصی را تعیین کند. نه دولت نه نهادهای عمومی و باید همه در ساز و کار مناقصه و رقابت وارد عرصه شوند.

• آسیب‌های مهمی در گذشته به اقتصاد کشور وارد شده که باید آن را شناسایی و ترمیم کنیم تا حدی که رشد اقتصادی کشور باید به بیش از ۸ درصد برسد، اکنون ما چند میلیون جوان تحصیلکرده بیکار و جویای کار داریم. در سال ۸۴ که دولت را تحویل دادیم تعداد شاغلین ۲۰ میلیون و اندی بود که این رقم در سال ۹۴ هم همان است و خالص شغل به نوعی ایجاد نشده است.

• شغل با کارهای ضربتی ایجاد نمی‌شود، یکی از دغدغه‌ها مطالبات معوق طرح‌های زودبازدهی است که یک مرتبه ایجاد شد که هم فرد را بدهکار کرد و هم شغلی ایجاد نشد، بخش خصوصی واقعی برای بهبود فضای کسب و کار که دغدغه واقعی دولت است باید به میدان بیاید.

• وزیر اقتصاد اعلام کرد که افزاد باید ۱۶۰۰ مجوز را در دستگاه‌های دولتی به عناوین مختلف دریافت کنند که اعلام کردیم مجوزهای دست‌ و پاگیر لغو شود،از طرفی دیگر موانع سرمایه‌گذاری و تولید در کشور را باید برطرف کرد.

فساد اداری

• برای اداره کشور نیاز به امید و اعتماد مردم داریم و باید سرمایه اجتماعی را افزایش دهیم که یکی از نکاتی که اعتماد ملی را بالا می‌برد مبارزه با فساد اداری است.

• فساد اداری مانند موریانه به جان کشور افتاده که باید با آن برخورد کنیم و می‌دانیم راه دشواری را پیش رو داریم که با شعار حل نمی‌شود.

• فساد منابع کشور را به باد داد و شاید بیشترین ضربه‌ای که خوردیم از همین محل بود، یک زمانی طرف امضاء کرد تا ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار نفت کشور در اختیار فلان آقا قرار گیرد و اکنون به جای عذرخواهی از ملت تازه طلبکار هم هست که این مسئله در تاریخ ایران بی‌سابقه است. در دوران تحریم تصمیماتی گرفته شد که عده‌ای سودجو دست به کار شده‌اند و هنوز برخی از این پول‌ها دست این افراد است، این سینه پر درد است و هنوز بسیاری از حرف‌ها را نگفته‌ام.

• ارز مملکت را گرفته‌اند تا کاری برای تحریم کنند و در نهایت نه کاری کرده‌اند نه ارز را برگردانده‌اند البته نمی‌خواهیم مردم را نگران کنیم و سعی می‌کنیم خودمان مسائل را حل کنیم به همین دلیل در این دولت سعی کردیم تا در گلوگاه‌ها و نقاط حساس از جمله گمرک و سیستم بانکی، سامانه‌های الکترونیکی ایجاد شود و در همین سیستم بود که متوجه شدیم که یک نفر در یکی از شعب بانک‌ها ۹۰۰ حساب بانکی داشته که با آن هرکاری می‌تواند بکند.

• در سال ۸۴ یک شرکت بزرگ دولتی ۲٫۷ میلیون تن تولید داشت و نیروی شاغل آن ۶ تا ۷ هزار نفر بود اما اکنون براساس اظهارات مدیر همین شرکت، تولید تغییری نکرده و بلکه کاهش داشته اما ۲۲ هزار نفر در آن شاغل هستند.

• در دوران تحریم در میادین مشترک ضرر کردیم، یک کشور کوچک توانست با برداشت بیشتر ده‌ها میلیارد دلار پول این ملت را برداشت کند. اکنون نیز در بخش پتروشیمی ۷۰ میلیارد دلار طرح آماده شده و نیمه آماده داریم که اگر راه بیفتند ۵۰ میلیارد دلار ارزش محصولاتش است.

• صنایع ما نیاز به زیرسازی دارند و در بسیاری از رشته‌های صنعتی می‌توانیم با شرکای معتبر خارجی مذاکره کنیم تا آنها پول و دانش بیاورند و ما بازار ایران را در اختیارشان قرار دهیم.

• در صورتی که فرصت مناسب فراهم شود، بنا داریم تا برخی موانع را هموار کرده و یکسان سازی نرخ ارز نیز از سیاست‌های ما است همچنین به دنبال تورم تک رقمی هستیم اما نباید فراموش کرد که مدیریت دوران پس از تحریم بسیار دشوار است و اگر درست مدیریت نشود با مشکلات زیادی همراه خواهد بود.

• دولت هیچ چشمداشتی روی منابع بانک مرکزی ندارد و ما به عنوان دولت نباید به دنبال آن باشیم که منابع را دوباره به ریال تبدیل کنیم کما اینکه قبلاً ریال آن را از بانک مرکزی گرفته‌ایم.