در حاشیه اولین همایش هوش مصنوعی و آلودگی هوا در استان یزد فرصتی دست داد تا با دکتر زاهد مهمان ویژه این نشست گفت و گوی کوتاهی داشته باشم که به سمع و نظر خوانندگان گرامی می رسانیم:
لطفا خودتان را معرفی کنید.
محمدعلی زاهد هستم. دارای مدرک تحصیلی دکترای علوم محیط زیست. پژوهشگر آلودگی و پاک سازی محیط زیست از دانشگاه ابرن ایالت آلابامای آمریکا. تقریباً ۲۱ سال است که سابقه تدریس و پژوهش در زمینه پاکسازی آلودگی دارم.
هدف و دستاورد شما از حضور در این همایش چیست؟
علت حضورم در استان یزد، همکاری با صنایع و ارایه فن آوری های نوین پاکسازی به خصوص برای صنایع کاشی و سرامیک است. چهار جلسه سخنرانی و پنج جلسه رفع مشکل در صنعت دستاورد سفر اخیرمان است.
خوشحالم که توسعه کشور را در این ناحیه می بینم. جوانان نخبه و خلاق کشورمان و همین طور آدم های بسیار دلسوز، اندیشمند و خردمندی که تجاربی جهانی خوبی داشتند باعث افتخار بودند که در این سفر با آنها آشنا شدم.
مهم ترین توصیه ای که می توانید به بخش خصوصی و دولت داشته باشید؟
به بخش خصوصی بهترین توصیه ای که می توانم داشته باشم استفاده از ظرفیت های صادراتی است و برای دولت هم فقط سیاستگذاری انجام دهد.
به نظرم دخالت دولت ها در مدیریت واحد های خصوصی کمکی نمی کند و دولت فقط تسهیلاتی را فراهم کند که شرکت ها بتوانند محصولاتشان را به بازارهای جهانی عرضه کنند. محصولات بسیار باکیفیتی داریم که هم اکنون هم صادرات زیادی دارند. دولت باید فقط نقش تسهیل گری داشته باشد. دخالت دولت ها اغلب کار را خراب تر می کند. فقط اجازه بدهند شرکت ها محصولاتشان را صادر کنند و فن آوری های روز دنیا را وارد کنند.
آقای دکتر برای رفع آلودگی فعلی استان یزد چه راهکار و دستورالعملی را پیشنهاد می دهید؟
الان ۲ چالش بزرگ با آن روبرو هستیم. چالش اول گرد و غبار هست و مسئله دوم موضوع مدیریت آب است. در زمینه آب دچار چالش های جدی هستیم. بحران آب یک مسئله بسیار جدی هست که کماکان ادامه خواهد داشت. موضوع دیگر اینکه بعضی از این صنایع در هر جای دنیا، درست کنار دریا استقرار پیدا می کنند حالا به هر دلیلی در گذشته اشتباه شده یا به خاطر سوء مدیریت بوده برای راه حلش الان باید روی مدیریت منابع آب بهتر کار بکنیم. دقت داشته باشید که آلودگی هوا و محدویت آب هم راستا هستند. باید در یک مجموعه و باهم دیده شود و در موردشان تصمیم گرفته شود.
در سفر به ایران چه چیزی شما را خوشحال و چه چیزی غمگین تان می کند؟
وقتی آدم های دلسوز و زحمتکش را می بینیم که برای سربلندی و رشد کشور زحمت می کشند خوشحال می شوم و آنچه که غمگین ام می کند این هست که می بینم از نظر اقتصادی عقب افتادیم از دنیا. حتی از کشورهای همسایه جنوبی هم عقب افتاده ایم در برخی شاخصه ها.
از این که در این گفتگوی شرکت کردید از شما تشکر می کنم.