۸ اشتباه عکاسی با فلاش که همه عکاسان با آن رو به رو هستند
فلاش هایی که مقدار نورشان را به صورت خودکار تنظیم می کنند کار را از قبل خیلی راحت تر کرده اند، اما باز هم اشتباهاتی وجود دارند که در شرایط معمولی به آنها بر می خوریم. Angela Nicolson در آخرین مقاله خود در ارتباط با اشتباهاتی که عکاسان در عکاسی انجام می دهند، به چند […]
فلاش هایی که مقدار نورشان را به صورت خودکار تنظیم می کنند کار را از قبل خیلی راحت تر کرده اند، اما باز هم اشتباهاتی وجود دارند که در شرایط معمولی به آنها بر می خوریم. Angela Nicolson در آخرین مقاله خود در ارتباط با اشتباهاتی که عکاسان در عکاسی انجام می دهند، به چند اشتباه در استفاده از فلاش و نحوه جلوگیری از این اشتباهات اشاره کرده است که با هم آنها را مرور می کنیم.
۱- استفاده نکردن از فلاش
یکی از بزرگتری اشتباهات عکاسی استفاده نکردن از فلاش است.
در اغلب موارد دلیل استفاده نکردن از فلاش اطلاع نداشتن از نحوه استفاده آن و یا اطلاع نداشتن از مزایای آن است.
فلاش فقط برای استفاده در شرایطی که نور کافی وجود ندارد ساخته نشده، بلکه در شرایطی که نور مناسبی وجود دارد هم می تواند برای از بین بردن سایه ها استفاده شود و همچنین می تواند سوژه شما را از پس زمینه جدا کند.
عکاسی با فلاش می تواند به عکسهای پرتره جان ببخشد.
۲- استفاده از فلاش برای سوژه های دور
در ادامه اشتباه استفاده نکردن از فلاش، این اشتباه رایجی است که وقتی دوربین در حالت خودکار قرار دارد روی می دهد و یا زمانی که انتظاری خیلی بالاتر از قدرت فلاش داشته باشید.
شما در خیلی از مراسم هایی که در استادیوم یا سالن های بزرگ انجام می شود می توانید فلاش دوربین کسانی که عکس می گیرند را ببینید.
حتی قوی ترین فلاش ها هم این قدرت را ندارند تا از بین جایگاه تماشاچیان داخل استادیوم یا بالای سن را روشن کنند.
فلاش را خاموش کنید و به جای آن حساسیت سنسور – ایزو (ISO) را افزایش دهید.
اگر در شب عکس می گیرید و می خواهید دوربین تنظیمات را به صورت خودکار انجام دهد، دوربین را روی حالت عکسبرداری در شب (Night Scene) بگذارید، ولی دوربین را روی حالت عکس برداری پرتره در شب (Night Portrait) نگذارید چرا که دوربین انتظار دارد سوژه به دوربین نزدیک باشد و از فلاش استفاده می کند.
۳- قرمز شدن چشم
دلیل قرمز شدن چشم در استفاده از فلاش، برخورد فلاش با شبکیه چشم و برگشت آن به داخل لنز است.
اکثر دوربین ها قابلیتی برای از بین بردن قرمز شدن چشم دارند که با زدن یک فلاش سریع قبل از فلاش اصلی باعث می شود مردمک چشم بسته شود و با زدن فلاش اصلی چشم سوژه قرمز ثبت نشود.
این روش مناسبی برای پیشگیری از این مشکل است، اما همیشه نمی تواند به طور کامل مشکل را برطرف کند.
راه حل دیگر برای این مشکل استفاده از فلاش با زاویه ای متفاوت و کمی فاصله دار از دوربین است که به این ترتیب نور فلاش از شبکیه به داخل لنز بازتاب نخواهد شد.
طبیعتاً، این راه حل در هنگام استفاده از فلاش هایی که بر روی خود دوربین نصب هستند جوابگو نخواهد بود، اما برای استفاده از فلاش های اکستنرنال که می توان آنها را با اتصال سیمی و یا بی سیمی با فاصله از دوربین قرار داد، راه حل مناسبی است.
در برخی موارد استفاده از یک فلاش اکسترنال با وجود نصب بودن بر روی دوربین می تواند این مشکل را برطرف کند، چرا که مقداری از دوربین بالاتر بوده و نور فلاش بازگشتی از شبکیه به لنز برخورد نمی کند.
۴- از بین بردن فضای عکاسی
همانطور که استفاده از فلاش می تواند سایه های خیلی تاریک را از بین ببرد، همچنین می تواند جو (فضا) یک صحنه کم نور را خراب کند.
گاهی بهتر است فلاش را خاموش کرده و از سرعت شاتر پایین استفاده کنید و یا در صورت لزوم از سه پایه استفاده کنید، و یا حساسیت حسگر دوربین (ایزو) را بالا بروید تا عکس طبیعی تری داشته باشید.
بنابراین، فلاش اکسترنال و یا دفترچه راهنمای دوربین را چک کنید تا بتوانید راهی برای کم کردن قدرت نور فلاش پیدا کنید.
همچنین می توانید این روش را با استفاده از سرعت پایین شاتر تلفیق کنید (با استفاده از حالت سرعت ارتباط پایین فلاش) تا پس زمینه نسبتاً روشنی داشته باشید در عین حال که سوژه نزدیک شما با نور فلاش از پس زمینه جدا شده.
۵- افتادن سایه هود لنز (Lens hood) لنز در عکس
به طور معمول استفاده از هود لنز مناسب است، اما اگر خیلی بزرگ باشد، یا لنز بلند باشد، و یا فلاش خیلی پایین باشد ممکن است سایه هود به صورت مشهود روی عکس ثبت شود.
بهترین راه برای پیشگیری از این مشکل تغییر مکان فلاش است، که اگر نتوانید آن را تغییر دهید شاید تنها راه شما جدا کردن هود باشد.
اگر نمی توانید فلاش را از دوربین جدا کنید و از لنز بزرگی استفاده می کنید، آنقدر زوم کنید تا سایه به وجود آمده توسط لنز داخل کادر قرار نگیرد.
۶- ایجاد نورهای شدید
استفاده از فلاش به صورت مستقیم نور خشنی ایجاد می کند، که ممکن است پیشانی و بینی را در عکسهای پرتره بیش از حد روشن کند.
راه جلوگیری از این مشکل تلطیف کردن نور فلاش است که از دو طریق می توان آن را انجام داد.
یکی از مرسوم ترین این راه ها استفاده از تلطیف کننده هایی است که برای همین فلاش ها ساخته شده اند. آن ها در شکل ها و اندازه های متنوعی وجود دارند (خودتان هم می توانید آنها را بسازید) که معمولاً هم بسیار خوب عمل می کنند.
این تلطیف کننده ها جلوی مقداری از نور فلاش را می گیرند، اگر از نوار اندازه گیری نور عکس در داخل دوربین استفاده می کنید باید با تغییر دادن مقدار قدرت فلاش آن را با نور تلطیف شده تطابق دهید.
اگر از فلاش نصب شده بر روی دوربین استفاده می کنید هم به راحتی و با قرار دادن یک دستمال کاغذی، کاغذ های مخصوص آشپزی و یا بسته بندی های مات مواد غذایی در مقابل آن می توانید از شدت آن بکاهید.
حواستان باشد تا قبل از بستن فلاش روی دوربین چیزی که روی آن قرار داده اید را بردارید.
خیلی از فلاشها قابلیت چرخیدن را دارند که به وسیله آن می توانید از نور منعکس شده از سطحی مانند دیوار، سقف و یا یک رفلکتور، نوری ملایم تر و وسیع تر ایجاد کنید. همچنین راه خوبی برای جلوگیری از قرمزی چشم است.
به دلیل اینکه نور تابانده شده به سوژه به رنگ صفحه ای که از آن بازتاب داشته است بستگی دارد، بهتر است از سقف و دیوار سفید استفاده کنید.
۷ – فلاش زدن از زاویه پایین
در اکثر موارد فلاش باید جایگزین نور خورشید باشید بنابراین باید از بالا تابیده شود.
این امر غریزی است وقتی از منظره عکاسی می کنید، اما وقتی عکاسی پرتره می کنید بهتر است از پایین عکس نگیرید.
در دوربین های DSLR و CSC فلاشی که روی دوربین موجود است معمولاً هم سطح با لنز است.
در دوربین های کامپکت (Compact) باید ببینید که فلاش آن کجا قرار دارد و دوربین را طوری بگیرید که فلاش بر روی لنز قرار بگیرد نه در زیر آن.
ولی برای دوربین های DSLR یا CSC بهترین راه استفاده از فلاشهای اکسترنال متصل به دوربین توسط سیم یا بیسیم است.
اتصالاتی برای فلاش های اکسترنال وجود دارد که به شما این امکان را می دهد که فلاش را در بالای دوربین در هر جایی که می خواهید قرار دهید.
۸ – محو شدن حرکات جلوی دوربین
نسبت به سرعت شاتر معمولی زمان فلاش خیلی کوتاه تر است و معمولاً در ابتدای باز شدن شاتر زده می شود.
اگر از سوژه متحرک عکس می گیرید ممکن است عکس ثبت شده در ابتدای حرکت با توجه به نور فلاش واضح باشد اما در ادامه حرکت با کمبود نور محو شود.
این باعث کمرنگ شدن قسمت محو شده می شود و آن چیزی که ما از یک عکس نشان دهنده حرکت انتظار داریم، نخواهد شد.
اگر دوربین را طوری تنظیم کنیم که فلاش در قبل از بسته شدن شاتر زده شود این مشکل برطرف می شود.
در نهایت محو شدن پس زمینه و نتیجه طبیعی تری را در پی خواهد داشت و حس سرعت را بیشتر و بهتر نشان می دهد.
ارسال نظر