به گزارش صدای میبد: مراسم اربعین مهاجر الی الله دکتر غضنفر رکن آبادی در حسینیه اعظم رکن آباد میبد چند هفته قبل برگزار شد. در حاشیه این مراسم با برادر این شهید بزرگوار به گفتگو نشستیم که ماحصل آن را در زیر می خوانید:

لطفاً خودتان را معرفی کنید.

مرتضی رکن آبادی هستم برادر شهید غضنفر اصل رکن آبادی.

کدام ویژگی شهید رکن آبادی همیشه پیش روی شماست؟

اگر بخواهم راجع به ویژگی شهید غضنفر رکن آبادی صحبت کنم در یک صفحه و دو صفحه و یک کتاب و دو کتاب خلاصه نخواهد شد. ویژگی های دکتر رکن آبادی اینقدر گسترده است که از ذهن و کلام بنده خارج است. اما در درجه اول می توانم به تواضع ایشان اشاره کنم. با توجه به اینکه وی یک مقام سیاسی بود، همیشه سطح ارتباطاتشان با مقامات درجه یک کشورها بود، اما می دیدیم روابطشان را با پایین ترین سطوح جامعه و مردم کوچه و بازار حفظ می کردند و چنان با آنها نشست و برخواست می کرد که اگر کسی رکن آبادی را واقعاً نمی شناخت باور نمی کرد که او سفیر باشد و اینگونه در برابر مردم عادی در کوچه و خیابان تواضع داشته باشد و حتی تلاش کند تا مشکلات آنها را حل کند.

دین داری و تقوای وی از نظر تمامی افرادی که روی ایشان شناخت کاملی داشتند واقعاً زبان زد است. شهید رکن آبادی در وصیت نامه ای که نوشته شاید در حد ۵ یا ۶ سطر راجع امور دنیوی نوشته بودند که حتی در همان ها هم ۳ سطرش را اختصاص داده بودند به اینکه از برادران و خواهران همسر و فرزندان و تمامی اقوام و خویشان خواسته بودند که فقط از انقلاب شکوهمند اسلامی و ولایت فقیه تا آنجایی که می توانید دفاع بکنید و بر این نکته تأکید داشتند.

آقای دکتر می توانید دغدغه های شهید رکن آبادی در این دوران را برایمان بازگو کنید؟

در مورد این سوال خوب است من به خاطره ای اشاره کنم خاطره ای که از اخوی خود به یاد دارم مربوط به سال ۵۷ می باشد. من یک طفل ۵ ساله بودم. برادرم دست من را می گرفت و به درون درگیریها و تظاهراتها می برد. رکن آبادی از اول انقلاب دغدغه ی کشورش، دینش و اسلامش را داشت و از موقعی که وارد مبارزه شد انگار که با خودش قسم خورده بود که جان خودش را در راه هدفش که همان پیروزی انقلاب و اسلام باشد از دست بدهد. اخیراً متنی را از ایشان پیدا کردیم که نوشته بود من آنقدر مبارزه می کنم تا به دست جلادترین دشمنان کشته شوم و آخر هم مشخص شد که بدست جلادترین دشمن مسلمین که همین آل یهود، آل سعود باشند به طرز ناجوانمردانه و مظلومانه ای کشته شد. ایشان دغدغه اش پیروزی نظام اسلامی و شکست کافرین بود.

شیهد رکن آبادی روی بحث علم آموزی بسیجیان خیلی تأکید داشت. بزرگترین تنبیهی که برای ما برادرانش به کار می گرفت محروم کردن ما از فعالیتهای بسیجی بود. یعنی اگر ما یکبار نمره ای را در درسی کم می گیرفتیم چون دائم به مدارس ما سرکشی می کرد و احوال درسی ما را می سنجید و اگر رفتار بدی از ما در مدرسه سر می زد اگر چه خودش بسیجی بود و ما را با بسیج آشنا کرده بود و ما را به درون فعالیتهای بسیجی برده بود اما از همین حربه هم استفاده می کرد و با محروم کردن ما از فعالیتهای بسیجی باعث می شد تا ما درسهایمان را به نحو اعلی بخوانیم. الحمدالله تمامی برادران ایشان تحصیلات عالیه دارند به طوری که دو تا از برادران ایشان تحصیلات دکترا دارند. بنده دکترای علوم ارتباطات دارم و برادر دیگرم فارغ التحصیل آمریکا در رشته نفت هستند. برادر دیگرمان هم که عضو سپاه است.

شهید روی علم آموزی و علم اندوزی همیشه تأکید داشتند تا آنجای که حتی در جبهه های نبرد بنا به نقل دوستانشان اگر در خط مقدم وقتی مسائله ای برایمان یادآوری می شد و از ایشان می پرسیدیم همان پشت خاکریز تا مسئله را به ما یاد نمی داد دست از سر ما بر نمی داشت. یعنی در وسط کارزار هم ایشان به مسئله علم آموزی اهمیت می داد.

آقای رکن آبادی با توجه به اینکه شهید رکن آبادی سالهای طولانی در لبنان حضور داشتند و به تبع فعالیتشان با سید حسن نصرالله در ارتباط بودند آیا در مورد شخصیت ایشان برای شما صحبت می کردند.

گه گاه می شد که از ملاقات هایشان با ایشان صحبت می کردند و از نورانیت و سلامت سید حسن نصرالله و ثابت قدمی ایشان برای ما مثال می زد و می گفت: من همیشه سعی می کنم ثابت قدمی در هدفم را از سید حسن نصرالله یاد بگیرم. الحمد الله که تا آخرین نفس به پای عهدی که با نظام بسته بود ماند و سربلند از این میدان بیرون آمد و البته باعث سربلندی ما هم شد.

شهیدرکن آبادی در رابطه با رکن آباد و میبد چه نظری داشتند؟

تقریبا ۲۷-۲۸ سال پیش رادیو و تلویزیون اعلام کرد که رکن آباد روستای نمونه کشور به لحاظ شهید پروری شناخته شده است. شهید رکن آبادی آن روز به خود افتخار می کرد که اصل و نسبش از روستایی است که ساکنانش همه شهید پرور، بسیجی، مومن و رزمنده اند.

اما ما امروز خوشحالیم که رکن آباد به رکن آبادی خودش افتخار کرد. در حقیقت کاری که امروز مردم رکن اباد انجام دادند بیانگر این حقیقت است که کاری که برای خدا باشد گم نمی شود. چرا که رکن ابادی در جایی که گمنام گمنام هست می ایند و این گونه کارش را ستایش می کنند و برایش مراسم گرامی داشت می گیرند آن هم با چنین شکوهی.