این بنا در میان کشت خوان‌های محله‌ی آسیاب ده آباد، در بخش شمال غربی شهر میبد واقع‌شده و از نمونه‌های بکر و اصیل مساجد منطقه در دوران آل مظفر است. پس از ساخت اولیه هیچ‌گونه تعمیر و تغییری در این بنا صورت نگرفته، تمامی اندام و عناصر و جزئیات آن اصیل و از یک نوع خلوص معماری برخوردار است و ازاین‌جهت به‌عنوان نمونه‌ای بارز از معماری مظفری منطقه قابل ارجاع و استناد هست. مطالعه و مرمت این بنای بی‌نظیر توسط پایگاه پژوهشی میبد از سال ۰۸۳۱ آغاز و تاکنون بخش‌های زیادی خوانا سازی و مرمت‌شده است. این اثر با شماره ۸۷۸۰۱ در سال ۲۸۳۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.