ندوشن، روزگاری برکنار جاده‌ی ابریشم و محل گذر کاروانیان بوده؛ ولی اکنون به دلیل دوری از جاده‌ی جدید از رونق گذشته‌اش کاسته شده است. این شهر یکی از مراکز عمده‌ی تولید لبنیات استان بوده و بااینکه شهر کوچکی است، آثار تاریخی فراوان دارد. دسترسی به ندوشن از مسیر یزد- میبد حدود ۵۰۱ کیلومتر، از مسیر یزد- تفت حدود ۰۱۱ کیلومتر و از مسیر میبد – ندوشن ۰۵ کیلومتر است. ساختار شهر ندوشن به دوران ایلخانی برمی‌گردد و به‌صورت قلعه‌ای است که در برج و باروی خشتی محصور بوده و با توجه به شواهد موجود نظیر منبر مسجد جامع ندوشن، در قرن پنجم و ششم هجری از رونق برخوردار بوده است. بر اساس متون تاریخی، ساختار فعلی ندوشن متعلّق به زمان حضور آل مظفر در میبد می‌شود و تغییرات بافت مذکور نیز توسط همین خاندان صورت گرفته است.